Του Ηλία Ασπρούκου -Περιβαλλοντολόγου

Ποιος μπορεί να φέρει πίσω την πανεπιστημιακή σχολή στο Αίγιο;

Σε λίγες μέρες θα γίνουν οι εκλογές για την Πρυτανική Αρχή. Τι έκανε ο νυν Πρύτανης στην διάρκεια της θητείας του; στην ουσία ο απερχόμενος πρύτανης κύριος Μπούρας κατάφερε να μαραζώσει όλη την ΠΔΕ, αφού μέσα σε μία νύχτα, ερήμωσε  τους Νομούς Ηλείας και Αιτωλοακαρνανίας και άφησε το Αίγιο γυμνό από  σχολές. Στην πορεία βρήκε τρόπους να χρυσώσει το χάπι προτείνοντας κάποιες Βοιδοσχολές.

Ο κύριος Πρύτανης ποτέ δεν νοιάστηκε για την Αιγιάλεια, εκείνο που τον ένοιαζε ήταν να μεταφέρει όλες τις σχολές στην Πάτρα. Κατά τ’ άλλα μας ενοχλεί που θα γίνουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, αφού το δημόσιο πανεπιστήμιο δεν μπορεί να δει τις ομορφιές που έχει ένας τόπος και να τις αναδείξει,  νομοτελειακά θα το κάνουν τα ιδιωτικά, κατά τα πρότυπα του εξωτερικού, εδώ είστε, εδώ θα είμαι και σύντομα θα το δείτε να συμβαίνει.

Η πραγματικότητα είναι ακόμα πιο σκληρή από αυτό που μπορεί να φανταστεί κανείς, ένας άνθρωπος που νοιάζεται μόνο για την βιτρίνα και όχι για την ουσία, ήρθε σε σύγκρουση με Αντιπρυτάνεις οι οποίοι του κούνησαν το μαντίλι και τον άφησαν μόνο του. Ήρθε σε σύγκρουση με τις τοπικές κοινωνίες και με τους ανθρώπους που ήθελαν ουσιαστικά ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό στην κοινωνία. Έκλεισε την πόρτα του πανεπιστημίου στην κοινωνία και περιχαρακώθηκε στις απόψεις του. Ούτε ΠΑΣΟΚ , ούτε ΝΔ ούτε κανέναν δεν άκουγε παρότι η μήτρα του είναι καθαρά Πασοκική. Μόνο τον εαυτό του και τις ιδέες του. Σήμερα έχει απέναντι του σχεδόν το σύνολο της Νέας Δημοκρατίας μεγάλης μερίδας του ΠΑΣΟΚ καθώς ακόμα και ο Τομεάρχης   Περιβάλλοντος του ΠΑΣΟΚ και πρώην Αντιπρύτανης δεν έχει και τις καλύτερες εμπειρίες γι’ αυτό άλλωστε παραιτήθηκε αφήνοντας αιχμές. Πλέον η κατάσταση σε λίγες μέρες από σήμερα θα ξεκαθαρίσει στο πανεπιστήμιο το ζήτημα είναι ένα,  αν ο επόμενος Πρύτανης ακολουθήσει τα χνάρια του απερχόμενου ή θα κάνει την μεγάλη ανατροπή.

Όπως μαθαίνω ο εκκολαπτόμενος πρύτανης είναι ένας άνθρωπος με απεριόριστες γνώσεις, καθώς έχει καταταχθεί ανάμεσα στα μεγαλύτερα επιστημονικά ονόματα παγκοσμίως στον τομέα  της  Βιοχημείας και της  Μοριακής Βιολογίας με πλούσιο ερευνητικό έργο και κατάρτιση. Το βασικό του γνώρισμα είναι η ευγένεια του χαρακτήρα του,  επικοινωνιακός και αποτελεσματικός. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιλύει ζητήματα, έχει μαθηματική σκέψη αλλά και αίσθηση της ευθύνης και του καθήκοντος.

Πριν λίγες μέρες κουβέντιαζα με έναν φίλο μου καθηγητή του ΑΠΘ και μου είπε για το Πανεπιστήμιο της Πάτρας, είναι τυχεροί που έχουν ένα κεφάλαιο το οποίο φέρει το όνομα Ν.Κ., ξέρει γράμματα Ηλία μου, όσο λίγοι και να ξέρεις οι άνθρωποι με γνώσεις ποτέ δεν θα κομπάσουν γι’ αυτές αντιθέτως θα δώσουν  τον δικό τους αγώνα να φτάσει το πανεπιστήμιο όσο πιο ψηλά μπορεί.

Δεν μίλησα, τον κοιτούσα οι άνθρωποι με γνώσεις, σκέφτηκα για λίγο… οι γνώσεις μόνες τους δεν φτάνουν για να αλλάξει ο κόσμος χρειάζεται και το συναίσθημα, χρειάζεται η αληθινή συμπόρευση και όχι τα επικοινωνιακά τρικ, κάποιος να σηκώσει τα μανίκια του και να δουλέψει για το καλό της κοινωνίας. Κοιτούσα τον συνομιλητή μου και δεν του μιλούσα. Με ρωτά ο φίλος μου τώρα τι σκέπτεσαι; Του απάντησα την πανεπιστημιακή σχολή στο Αίγιο υπάρχει περίπτωση κάποιος κάποτε να την φέρει πίσω; Η απάντηση μάλλον είναι αυτονόητη αλλά δεν θα πάψω ποτέ όσο ζω να κάνω αυτή την ερώτηση.

Κάποια μέσα μαζικής ενημέρωσης αδυνατούσαν να μου περάσουν κάποια άρθρα διότι αναφέρονταν στον πρύτανη της Πάτρας. Είχε πιάσει τις πόρτες της αξιοκρατίας και της κρατούσε κλειστές. Τώρα από ότι μαθαίνω θα πρέπει να δρέψει τους καρπούς των πράξεων του και του ευχόμαστε καλό ταξίδι μακριά από την πρυτανεία που θέλει κότσια -κοινωνικότητα- και επαφή πραγματική με την με τον υγιή φοιτητικό κόσμο.

Ο ρόλος του εκλεγμένου ήδη δημάρχου Αιγίου υπήρξε περίεργος σε αυτό το θέμα: Αγκαλιές και συνεργασίες με τα πανεπιστήμια και τον δήμο Αιγιάλειας. Μια τα πήγαιναν καλά με τον πρύτανη μια διαφωνούσαν μια βριζόντουσαν  και σαν επιστέγασμα όλων αυτών μετά την απόσυρση των σχολών στην Πάτρα επέτρεψε ο κύριος δήμαρχος σε αυτόν τον κύριο να καλεστεί και να έρθει σε εκδήλωση στο Αίγιο όπου ούτε λίγο ούτε πολύ τον αντάμειψαν για τις σχολές αντί να του απαγορεύσουν να περνάει έξω από την πόλη μας.

 Και τώρα κάνει κάτι δηλώσεις αστείες για να ξεφύγει από μια υπεύθυνη θέση που είναι να μη χάσουν οι φοιτητές τις εξετάσεις τους με αίωλα επιχειρήματα.

Αυτός ο κύριος με ποιους είναι τελικά με τους γονείς των παιδιών που φοιτούν και πληρώνουν ή με πολιτικές σκοπιμότητες;

Το πόσο σοβαρός είναι το καταγράφει κανείς στην απάντησή του στο ερώτημα δημοσιογράφου που λέει πόσο αγαπάει και συμπαθεί το Αίγιο: φέτος το καλοκαίρι έκανα διακοπές στην Ροδιά Αιγιάλειας και πέρασα πολύ καλά….Θαυμάστε τον!!!

Στην Κομοτηνή έδιωξαν μερικές σχολές στην περιφέρεια προκειμένου να αποσυμφορηθεί η πόλη και αυτός ο Κύριος φρόντισε να μαζέψει τις σχολές όλες στην Πάτρα σε περιοχή που δεν φημίζεται για την καταλληλότητά της από πλευράς προσβασιμότητας αδιαφορώντας για την ζωή και το κόστος διαμονής των φοιτητών. Τρέχα τώρα εσύ Μητσοτάκη να εξασφαλίσεις φθηνά ενοίκια και υποφερτά διαμερίσματα στους φοιτητές και να δώσεις την δυνατότητα σε νεαρά ζευγάρια να μπορούν να αγοράσουν ένα χώρο για την διαμονή τους. Πεντακόσια ευρώ το ενοίκιο της γκαρσονιέρας στην Πάτρα, και διακόσια πενήντα ευρώ στο Αίγιο. Ελπίζω αυτό να είναι το κριτήριο επανεκλογής του Κυρίου αυτού, που έχει κινήσει Θεούς και Δαίμονές για να επανεκλεγεί. Αυτό το φρούτο ασφαλώς δεν θα το γευθεί.  Βλέπουμε λοιπόν δύο διαφορετικές σκέψεις από δασκάλους των γραμμάτων.

Αν και προσωπικά δεν έχω καμία εκτίμηση στο σούργελο των περισσοτέρων καθηγητάδων και των πρυτάνεων. Ο άλλος πρόσφατα αρνήθηκε να συμμετάσχει σε μάζωξη των πρυτάνεων και παραμένει ακόμα στη θέση του. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί αυτός που κάνει καταλήψεις και συνάμα πετάει μολότοφ δεν διαγράφεται από το πανεπιστήμιο των καθηγητάδων. Μπορούν άραγε αυτά τα ανθρωπάρια να προβούν σε τέτοιες ενέργειες; Η απάντηση είναι εύκολη: δεν τολμούν και δεν μπορούν

Τελειώνοντας θα θέλαμε να ευχηθούμε στον κύριο πρύτανη να είναι καλά εκεί που θα πάει και καλή σύνταξη και μπράβο σε αυτούς που τον επέλεξαν

Προηγούμενο άρθροΜία εικόνα χίλιες λέξεις