Συντάχθηκε από Δέσποινα Γρηγοριάδου
Οι δύο παλιές φωτογραφίες του Fred Boissonnas που δημοσιεύσαμε στο προηγούμενο τεύχος μας και συγκεκριμένα στη σελίδα 44, στη στήλη
«… Εκείνα τα χρόνια στο Αίγιο της καρδιάς μας» και βάλαμε και κουίζ, είναι τελικά η μεν πρώτη στο υψωματάκι, ανατολικά του Αιγίου, στη περιοχή της Κουλούρας, η δε δεύτερη τραβηγμένη παραλιακά κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό! Ελπίζω πως αργότερα θα δημοσιεύσουμε περισσότερες παλιές φωτό και κινηματογραφικά films του Αιγίου, αλλά αυτά είναι στη κρίση του συζύγου μου, που προς το παρόν κρίνει σκόπιμο να μη διαθέσει το προσωπικό του αρχείο, διότι πολλές φωτό που δώσαμε για να δουν (υποτίθεται) και τις επέστρεψαν πολύ αργά και ύστερα από δική μας υπενθύμιση και βεβαίως ήδη τις έχουν σκανάρει! Ήσαν και φωτό του παλιού Αιγίου και φωτό μαθητικές και φωτό οικογενειακές όπου φαίνονται οι αλάνες της Καλλιθέας που παίζαμε παιδιά και πάρα πολλές φωτό του καταστροφικού σεισμού που ζήσαμε! Το να οικειοποιείται κανείς ιδέες, προτάσεις, θέματα που βάζει επί τάπητος και φωτογραφίες από τα προσωπικά αρχεία άλλων, θεωρείται ασυζητητί επιεικώς απαράδεκτο, αλλά παράλληλα όμως έτσι φαίνεται και η γενικότερη γύμνια κάποιων! Ειλικρινά… θλίβομαι!
Δύο ήσαν πραγματικοί φιλέλληνες και τοπολάτρες του Αιγίου και Αιγιάλειας, που με τη Τέχνη και τις γνώσεις τους ετίμησαν τον τόπο μας, τον πρόβαλαν σ’ όλο τον πλανήτη ανιδιοτελώς, τον αγάπησαν έμπρακτα!
Ο ένας ήταν ο Ελβετός Fred Boissonnas (1858-1946) Φραγκίσκος –Φρειδερίκος Μπουασσοννά ο οποίο από το 1900-1930 γύρισε σπιθαμή προς σπιθαμή ιδιαίτερα τη Κρήτη, Όλυμπο και τον Μωριά με τον πιστό του φίλο Daniel, που ήταν πρύτανης στη Σχολή Καλών Τεχνών στη Γενεύη. Τη Τέχνη της φωτογράφησης την έμαθε στο εργαστήρι του έμπειρου πατέρα του. Μετά βραβεύτηκε στο Παρίσι που ήταν τότε η πόλη της Τέχνης σαν εξαιρετικό ταλέντο!
Ευτυχώς το έργο του περισώθηκε και υπάρχει στο Μουσείο Φωτογραφίας της Θεσσαλονίκης για να τιμηθεί η μνήμη του ξεχωριστού αυτού ανθρώπου!
Επειδή κατάφερε και ανέβηκε στη κορυφή του Ολύμπου και έβγαλε φωτογραφίες, ο Δήμος Λιτοχώρου εξέδωσε το 2002 έναν επιμελημένο τόμο με τίτλο: «Ο Όλυμπος του Μπουασσοννά» προκειμένου να τιμήσουν τη μνήμη του, διότι οι Μακεδόνες έχουν τέτοιες ευαισθησίες!
Στην Αιγιάλεια που έμεινε τόσον καιρό… δεν υπάρχει καν ένα στενάκι με το όνομα του Μπουασσοννά!
– Ο άλλος ήταν ο πασίγνωστος Σάξωνας από τη Δρέσδη όπου και σπούδασε Αρχιτέκνων- Μηχανικός ErnstZiller, στη Βασιλική Σχολή Οικοδόμησης. Δούλεψε πολλά χρόνια στην τεχνική εταιρεία του αρχιτέκτονα πατέρα του Gebrüder Ziller και μετά συνέχισε την εκπαίδευσή του σε έργα στη Βιέννη, όπου μέσω των φίλων του προξένου Σίμωνα Σίνα και εμπόρου Γ. Δούμπα γνωρίζει και ερωτεύεται την Κοζανίτικης καταγωγής ωραιοτάτη Σοφία Ντόντου, κόρη πλουσίου μεγαλεμπόρου που έμεναν μόνιμα στη Βιέννη! Η Ελληνική κοινότητα τότε στη Βιέννη ανθούσε και ο Ερνέστος αργότερα πήρε την Ελληνική υπηκοότητα!
Υπόψη ότι ο φίλος του Γ. Δούμπας επειδή έκανε δωρεά στους Βιεννέζους την Όπερα, τη λεωφόρο όπου βρίσκεται η Όπερα την ονόμασαν Doumbastrasse! Άρα και οι Βιεννέζοι ξέρουν και τιμούν την προσφορά!
Ο εκπονήσας ιερέας Παναγιώτης Καζόλας τη συγγραφή του βιβλίου:
ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ ΑΙΓΙΟΥ, ΑΙΓΙΟΝ 1985, έχει δημοσιεύσει τη κατωτέρω επιστολή:
ARCHITEKT PROF. E. ZILLER
ATHEN
SOLONSTRASSE 4
18 Νοεμβρίου 1912
Κύριον Π. Κ. Παναγόπουλου
Σας παρακαλώ πολύ μη λησμονείτε να στείλετε εις του αρχιτέκτονα την αμοιβήν του διά τα τελευταία εκπονιθέντα σχέδια, και λάβετε εκ των προτέρων τας ευχαριστίας μου.
Όλος ημέτερος
Ε. Τσίλλερ
… Έπονται βεβαίως και άλλες επιστολές του, όπου φαίνεται το ήθος και η ανιδιοτέλειά του! Όποια πόλη επισκεπτόταν και τον εντυπωσίαζε όπως: Πάτρα, Αίγιο, Ερμούπολη, Αθήνα, Θεσσαλονίκη,… ξεκινούσε έργα, είναι προφανές ότι δεν ζητούσε προκαταβολές και μετά έμπαινε στη διαδικασία… να παρακαλεί!
Τέτοιους Ανθρώπους όμως δεν… τους τιμούμε, απλά το πολύ σε εγκαίνια τους… αναφέρουμε και ο Νοών νοείτω!
Επανερχόμενος στον Ερνέστο Τσίλλερ πρέπει να τονίσουμε πως σαν Αρχιτέκτων που σημαίνει… επιστήμων και καλλιτέχνης έκανε γύρω στα 900 κτίρια στην Ελλάδα (Πάτρα, Αίγιο, Θεσσαλονίκη, Ερμούπολη, Αθήνα).
Στη Θεσσαλονίκη έκανε το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος το 1894 δηλ. πριν να ελευθερωθεί η Θεσσαλονίκη, όπου τώρα στεγάζεται το Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα και τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά!
Στη πόλη μας το Αίγιο –ως γνωστό- έκανε τη Δημοτική Αγορά του, τώρα στεγάζεται το Αρχαιολογικό μουσείο, τη Παναγία τη Φανερωμένη, τον Ναό των Εισοδίων, τον Άγιο Ανδρέα και το Αρχοντικό Ευθ. Γάτου. Στο Αίγιο οδός Τσίλλερ δεν υπάρχει, οι Αιγιώτες δεν τον τίμησαν παρά το γεγονός ότι άφησε τόσα αρχιτεκτονήματα! Δεν… χάθηκε ο κόσμος,… υπάρχει οδός Όθωνος! Ίσως το 20ετές παιδάριο να άφησε περισσότερα έργα στο Αίγιο!
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ
Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου
Author: Δέσποινα Γρηγοριάδου Email:[email protected]
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στην Ανάληψη.
Κόρη του Φωκίωνος και της Χριστίνας Γρηγοριάδη εκ Κωνσταντινουπόλεως.
-Φοίτησε στο Ελληνοελβετικό δημοτικό Αγλαΐας Σχοινά και στη συνέχεια στο Ελληνογαλλικό κολλέγιο Calamari. Αυτό ήσαν δύο ιστορικά σχολεία της Θεσσαλονίκης.
-Από μικρή είχε μία ιδιαίτερη κλήση στον γραπτό λόγο και πήρε από την Εθνική Τράπεζα το Πρώτο βραβείο στη Θεσσαλονίκη για την έκθεση που έγραψε με θέμα: «Η Αποταμίευση».
-Είχε κλήση επίσης στην Ιστορία, στη Γεωγραφία, με αποτέλεσμα αργότερα να γίνει επίτιμο μέλος του National Geographic.
-Γνωρίζει άριστα Γαλλικά με δίπλωμα από τη Γαλλική Λαϊκή Αποστολή (Μission Laique Francaise).
-Γνωρίζει πολύ καλά Αγγλικά.
-Φοίτησε στο Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe αλλά δεν ολοκλήρωσε το εντατικό τμήμα σπουδών, διότι παντρεύτηκε 19 ετών. Είναι αλήθεια ότι τη θλίβει πολύ το γεγονός ότι άφησε τη Γερμανική γλώσσα και το πιάνο που η μητέρα της (πολύ καλή πιανίστα) την εκπαίδευε.
-Από πολύ μικρή ζωγράφιζε, κεντούσε και έγραφε ποιήματα. Σκέπτεται να εκδώσει τη πρώτη ποιητική της συλλογή.
-Από βιώματα που έχει και λόγω της έφεσης της στις ξένες γλώσσες, καταλαβαίνει και Ιταλικά και Τουρκικά, αλλά δυσκολεύεται να μιλήσει! Στόχος της είναι να μάθει και πιστεύει φανατικά στη δια βίου μάθηση.
-Εργάσθηκε στη Γερμανική Καπνεμπορική Εταιρεία Intertab, S.A και στην Αμερικάνικη Καπνεμπορική Εταιρεία Gretoba, S.A, καθώς και στη ΔΕΗ με σύμβαση.
-Μετά διορίσθηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων σαν Μεταφράστρια-Διερμηνέας και συνταξιοδοτήθηκε με 22 χρόνια υπηρεσία.
-Είναι παντρεμένη με τον Γεωτεχνικό- Περιβαλλοντολόγο Ηλία Ασπρούκο, προϊστάμενο στο ΥΠΕΧΩΔΕ και έχει μία κόρη τη Χριστίνα, πτυχιούχο Γαλλικής Φιλολογίας, και μία εγγονή 4 ετών τη Μαριάννα.
-Εκλεγόταν επί σειρά ετών με τη ΔΑΚΕ που ήταν ιδρυτικό μέλος στην ΠΟΣΥΠΕΧΩΔΕ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημ. Έργων).
-Έλαβε μέρος ως εκλεγμένη σύνεδρος σε 3 συνέδρια της Νέας Δημοκρατίας περισσότερο για αλλαγή απόψεων και λιγότερο από «κομματικό χρέος», δεδομένου ότι διαφωνεί σε πολλά, ιδιαίτερα δε σε γυναικεία θέματα, περιβάλλοντος και εργασιακά!
-Σπούδασε και αποφοίτησε με άριστα Ιστορία Τέχνης, Ιστορία Τέχνης μη Δυτικών Χωρών, Ζωγραφική και Χρωματολογία, Επικοινωνία-Δημόσιες Σχέσεις και Εικαστικό Κόσμημα, στο ATHENS COLLEGE OF FINE ARTS (University of Bolton) και πήρε μέρος σε πολλά σεμινάρια που αφορούν τη Τέχνη. Κάνει συνέχεια οδοιπορικά που αφορούν τη Τέχνη των Λαών και αρθρογραφεί.
-Είναι συνεργάτης στο εφημεριδοπεριοδικό «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΝ ΑΙΓΙΩ» όπου εκδότρια είναι η κόρη της.
-Η κατασκευή του Εικαστικού Κοσμήματος ιδιαίτερα τη συγκινεί και ήδη έκανε μία επιτυχή έκθεση στη ΧΕΝ Γλυφάδας.
-Από μικρό παιδί δούλευε (παράλληλα με το σχολείο) στο δικηγορικό γραφείο του παππού της ποινικολόγου Εμμανουήλ Λεωνίδα.
