Συντάχθηκε από Νέοι Καιροί εν Αιγίω

“Είναι η ώρα, όσοι ασχολούμαστε με την πολιτική να κάνουμε πολλά βήματα πίσω και να βάλουμε, επιτέλους, στο κέντρο τα προβλήματα των πολιτών”.

Πηνελόπη, πες μας λίγα λόγια για σένα. Που γεννήθηκες, για τη δουλειά σου, την ενεργό συμμετοχή στα κοινά..
Γεννήθηκα το 1979 στην Αθήνα, με καταγωγή τη Χαραυγή, ένα όμορφο, ημιορεινό χωριό στα δυτικά του νομού μας. Σπούδασα στην Πάτρα, στο τμήμα Φιλολογίας και συνέχισα τις σπουδές μου στην Δημοτική Εκπαίδευση στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Τότε ήταν, που ουσιαστικά συνειδητοποίησα την κλήση μου στην αντιμετώπιση δυσλεκτικών μαθητών. Από το 2003 εργάζομαι ως εκπαιδευτικός και για τις ανάγκες της εργασίας μου έχω δουλέψει σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, κάτι που πρέπει να σας πω ότι ήταν μία μεγάλη εμπειρία.

Και η πολιτική πως προέκυψε στη ζωή σου; Ξαφνικά;
Το ακριβώς αντίθετο! Μεγάλωσα σ’ ένα περιβάλλον έντονα πολιτικοποιημένο, με την έννοια ότι πολιτική σημαίνει το ενεργό ενδιαφέρον για τα κοινά. Έμαθα, λοιπόν, από μικρή ότι δεν αρκεί να ξέρεις τι γίνεται στην αυλή σου, πρέπει να νοιάζεσαι και για την αυλή του διπλανού σου γιατί αυτά τα δύο είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Κάπως έτσι και όντας φοιτήτρια δραστηριοποιήθηκα έντονα στα φοιτητικά συνδικαλιστική όργανα με παρουσία στη Μ.Α.ΚΙ και στη συνέχεια στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.

Αργότερα, ως δασκάλα πια, ενεργοποιήθηκα στη Δ.Α.Κ.Ε. εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Και μετά, ήρθε η υποψηφιότητά μου στις βουλευτικές εκλογές του 2009.

Πείτε μας λίγο για αυτή την εμπειρία. Δεν εκλεχτήκατε, αλλά όλοι μιλούσαν για το νέο «πουλέν» της παράταξης.
Και τους ευχαριστώ πολύ για’ αυτό. Η αλήθεια είναι ότι οι εκλογές του ’09 ήρθαν στη ζωή μου εντελώς αναπάντεχα. Ήταν η εποχή που η Νέα Δημοκρατία στις δημοσκοπήσεις υστερούσε σημαντικά και ο Κώστας Καραμανλής έψαχνε «στρατιώτες» για να στελεχώσουν το
ψηφοδέλτιο με νέα πρόσωπα. Κάπως έτσι μου έκανε την πρόταση και αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορούσα να αρνηθώ. Μπήκα, λοιπόν, ως «στρατιώτης» και βγήκα λοχίας!

-Και τώρα πάτε για «στρατηγός»;
Θα σας απαντήσω απολύτως ειλικρινά. Δεν θεωρώ την εκλογή μου αυτοσκοπό. Αυτοσκοπό θεωρώ την προσπάθεια να ακουστούν και να «περάσουν» στον κόσμο της Αχαΐας νέα μηνύματα, συμβατά με τις ανάγκες της εποχής και τα μεγάλα προβλήματα των πολιτών. Ξέρετε, ανήκω σε μία γενιά ανθρώπων που έβλεπε τους πολιτικούς να θεωρεί εαυτόν ως το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Ε, νομίζω ότι χορτάσαμε από επίκεντρα.. Είναι η ώρα, όσοι ασχολούμαστε με την πολιτική να κάνουμε πολλά βήματα πίσω και να βάλουμε, επιτέλους, στο κέντρο τα προβλήματα των πολιτών.

Αν θυμάμαι καλά ήσαστε η μοναδική από το ψηφοδέλτιο της ΝΔ που ταχθήκατε ανοιχτά υπέρ της υποψηφιότητας Σαμαρά στην εσωκομματική διαδικασία. Πιστεύετε πως έχει δικαιωθεί η επιλογή σας;
Πράγματι τάχθηκα από την πρώτη στιγμή στο πλευρό του Προέδρου μας. Αλλά να σας πω κάτι; Όλα αυτά έχουν φυσικά την αξία τους αλλά ανήκουν στο παρελθόν. Σήμερα, δεν υπάρχει κανείς μέσα στη Νέα Δημοκρατία -και το εννοώ- που να αμφισβητεί την ικανότητα, τον πατριωτισμό και την εντιμότητα του Προέδρου μας. Τώρα για το αν νιώθω δικαιωμένη. Δικαιωμένη θα νιώσω όταν ο τόπος μας θα βρει τις ευκαιρίες που του αξίζουν, όταν οι συμπολίτες μου θα φύγουν από αυτό το «καθεστώς» της κατάθλιψης και της απαισιοδοξίας. Αυτή θα είναι δικαίωση και είμαι βέβαιη ότι ο Αντώνης Σαμαράς είναι προσηλωμένος σ’ αυτό το στόχο 100%.

Σ’ έχω ακούσει πολλές φορές να μιλάς για μία «νέα αφήγηση» για τα πράγματα. Τι εννοείς;
Αναφέρομαι στη ρευστότητα της εποχής μας και στην ανάγκη να κάνουμε τη μετάβαση από το παλιό στο νέο. Είμαι σίγουρη, όλοι το καταλαβαίνουμε, ότι πρέπει να βρούμε τη δύναμη να κάνουμε μία φυγή προς τα εμπρός. Αυτή τη στιγμή τα προβλήματα μας έχουν καταβάλει τόσο πολύ, που κάνουμε κύκλους γύρω από τα ίδια πράγματα. Χρειάζεται να πάμε ένα βήμα παραπέρα και να βρούμε τους ανθρώπους που όχι μόνο θα το εκφράσουν αλλά θα το κάνουν πράξη.

Μπορούν να γίνουν όλα αυτά, όταν υπάρχουν ρεαλιστικά προβλήματα που πρέπει ο καθένας από εμάς να λύσει;
Έτσι είναι και κανείς δεν μπορεί να μιλά για παντεσπάνι σε κάποιον που δεν έχει ψωμί. Όμως, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να είμαστε ειλικρινείς για να πάμε την κουβέντα παρά πέρα και να την κάνουμε πράξη. Τα προβλήματα θα λυθούν μόνο μέσα από δουλειά και μέσα από ιδέες και όσοι τάζουν το μάννα εξ ουρανού παίζουν παιχνίδια στην πλάτη των ανθρώπων.

Είσαι αισιόδοξη για την πορεία των πραγμάτων ή πιστεύεις ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει;
Από την απαισιοδοξία της θεωρίας, προτιμώ την αισιοδοξία της πράξης. Η Ελλάδα που σκέφτεται, που αντιστέκεται και που μπορεί να βρει το δρόμο της υπάρχει. Ας το πιστέψουμε.

Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου

Author: Νέοι Καιροί εν Αιγίω Email:[email protected]

Προηγούμενο άρθροΓεωργία Θανοπούλου
Επόμενο άρθροΈντυπος και Ηλεκτρονικός Τύπος