Συντάχθηκε από Δέσποινα Γρηγοριάδου
Σήμερα θα βρεθούμε στην Αρχόντισσα Ερμούπολη της οποίας ο ι πλούτος κάποτε ήταν τεράστιος καi αυτό φαινόταν από το γεγονός ότι ήταν σύνηθες το φαινόμενο ένας Συριανός να στείλει το παιδί του να σπουδάσει στην Ευρώπη, που… τότε ήταν η Γαλλία και η Γερμανία πρώτιστα.
Πολλά είναι τα μνημεία αυτής της πόλης και αξίζει να τα επισκεφτούμε!
Εξάλλου το να πάμε στη Σύρο είναι εύκολο! Είναι η πρώτη και τελευταία στάση που κάνει το καράβι πηγαίνοντας για Τήνο, Μύκονο.
… Και ξεκινούμε από τα μνημεία,… αφού πρώτα αγοράσουμε λουκουμάκια και Χαλβαδόπιττες από τους λουκουματζήδες που θα κατακλείσουν το καράβι για να πουλήσουν τα καλούδια τους!
Εφάμιλλο του Α! Κοιμητηρίου Αθηνών είναι το Κοιμητήριο- μουσείο της Ερμούπολης. Στο κοιμητήριο υπάρχουν πολλές διαβρώσεις και πρέπει οπωσδήποτε να αποτραπεί η κατάρρευσή τους. Έχουμε πολλά ταφικά μνημεία με αρχιτεκτονική σύνθεση και περίτεχνο διάκοσμο γλυπτών. Η δε τεχνοτροπία τους είναι μετά τα τέλη του 18ου αι.
Βλέπουμε ανάγλυφες στήλες, σαρκοφάγους, προτομές και είναι όλα επηρεασμένα από τη Ρωμαϊκή και Ελληνική Τέχνη.
Ήταν υπό τη Γαλλική προστασία, υπήρχε και υπάρχει καθολικός πληθυσμός, οπότε οι Χιώτες (μετά τη σφαγή της Χίου) και ιδίως οι Μικρασιάτες εύρισκαν ασφάλεια εκεί από τους Τούρκους.
Θεωρείται μια από τις σημαντικότερες νεοκλασικές πόλεις, λόγω των νωπογραφιών (fresco) που υπήρχαν στα νεοκλασικά αρχιτεκτονήματα και εκτός από την οικονομική πρόοδο, υπήρχε και η πνευματική ανάπτυξη!
Τα μνημεία που ξεχωρίζουν είναι το Μνημείο Νικολάου Πρασσακάκη (1872) με μορφή ναΐσκου και τ
ο Μνημείο Νικηφόρου Γεωργιάδη.
Έχουμε επίσης το Μνημείο Μικρασιατικής Μνήμης του γλύπτη Θιβιδάλη.
Γύρω στα 10 κτίρια έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα.
– Είναι το Κτίριο Τορναζάκη με κλιμακωτή όψη στη θάλασσα και με κλειστή και ανοικτές βεράντες, μεγαλοαστική κατοικία στα «Βαπόρια».
Το Κτίριο Χαραμάτου- Ροσσολάτου-Γαβαλά.
-Στη οδό Κοσμά υπάρχει κτίριο με μαρμάρινες επενδύσεις και εξώστες με περίτεχνα κιγκλιδώματα.
-Της Άννας Καλλιβρούση με αετωματική στέγη, γερμανικά εξώφυλλα και μαρμάρινο εξώστη.
-Του Νικολάου Κουντούρη επίσης με ξύλινα γερμανικά εξώφυλλα.
-Της Λιλής Πέτικα με πήλινα ακροκέραμα.
-Επίσης έχουμε ένα κτίριο καταστημάτων επί της Χίου και στη πλατεία Μουστακλή ένα κτίριο με αετωματική στέγη, πήλινα κιονόκρανα κ.α.
Στο λιμάνι αξίζει να δούμε το ξενοδοχείο Ερμής και το παλιό λιμεναρχείο.
Άλλα μνημεία είναι το Μνημείο Εθνικής Αντίστασης που έγινε το 1992 και το Μνημείο Ιεορύ Λόχου.
Τέλος πρέπει να επισκεφθούμε το Εκκλησιαστικό Μουσείο της Ερμούπολης που στεγάζεται στον Άι Νικόλα.
Αυτά όμως που κυριολεκτικά ξεχωρίζουν στην Ερμούπολη είναι το Δημαρχείο της, έργο του γνωστού Αρχιτέκτονα Σάξωνα Ernst Tsiller (1876-91) στη πλατεία Μιαούλη, επίσης είναι η Όπερα της Σύρου.
Κυριολεκτικά χαίρεσαι να κάνεις βόλτα μέσα στη πόλη της Ερμούπολης και να θαυμάζεις αυτό τον πλούτο της Τέχνης, νομίζεις δε πως βρίσκεσαι σε άλλη εποχή!
«-Στην Ερμούπολη ξαναγεννήθηκε η Ελλάδα!» είπε κάποτε ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Υπ’ όψη ότι η αρχική πολεοδόμηση της πύλης έγινε από Βαυαρούς μηχανικούς του νεαρού τότε Όθωνα.
Πάνω δε από τη Νεοκλασική Ερμούπολη υπάρχει και η Άνω Σύρος.
Μια εκδρομούλα στη Σύρο αξίζει τον κόπο, είναι κοντά και δεν είναι κάτι δαπανηρό.
Δ. Γ.
Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου
Author: Δέσποινα Γρηγοριάδου Email:dgrigoriadou@neoikairoi.gr
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στην Ανάληψη.
Κόρη του Φωκίωνος και της Χριστίνας Γρηγοριάδη εκ Κωνσταντινουπόλεως.
-Φοίτησε στο Ελληνοελβετικό δημοτικό Αγλαΐας Σχοινά και στη συνέχεια στο Ελληνογαλλικό κολλέγιο Calamari. Αυτό ήσαν δύο ιστορικά σχολεία της Θεσσαλονίκης.
-Από μικρή είχε μία ιδιαίτερη κλήση στον γραπτό λόγο και πήρε από την Εθνική Τράπεζα το Πρώτο βραβείο στη Θεσσαλονίκη για την έκθεση που έγραψε με θέμα: «Η Αποταμίευση».
-Είχε κλήση επίσης στην Ιστορία, στη Γεωγραφία, με αποτέλεσμα αργότερα να γίνει επίτιμο μέλος του National Geographic.
-Γνωρίζει άριστα Γαλλικά με δίπλωμα από τη Γαλλική Λαϊκή Αποστολή(Μission Laique Francaise).
-Γνωρίζει πολύ καλά Αγγλικά.
-Φοίτησε στο Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe αλλά δεν ολοκλήρωσε το εντατικό τμήμα σπουδών, διότι παντρεύτηκε 19 ετών. Είναι αλήθεια ότι τη θλίβει πολύ το γεγονός ότι άφησε τη Γερμανική γλώσσα και το πιάνο που η μητέρα της(πολύ καλή πιανίστα) την εκπαίδευε.
-Από πολύ μικρή ζωγράφιζε, κεντούσε και έγραφε ποιήματα. Σκέπτεται να εκδώσει τη πρώτη ποιητική της συλλογή.
-Από βιώματα που έχει και λόγω της έφεσης της στις ξένες γλώσσες, καταλαβαίνει και Ιταλικά και Τουρκικά, αλλά δυσκολεύεται να μιλήσει! Στόχος της είναι να μάθει και πιστεύει φανατικά στη δια βίου μάθηση.
-Εργάσθηκε στη Γερμανική Καπνεμπορική Εταιρεία Intertab, S.A και στην Αμερικάνικη Καπνεμπορική Εταιρεία Gretoba, S.A, καθώς και στη ΔΕΗ με σύμβαση.
-Μετά διορίσθηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων σαν Μεταφράστρια-Διερμηνέας και συνταξιοδοτήθηκε με 22 χρόνια υπηρεσία.
-Είναι παντρεμένη με τον Γεωτεχνικό- Περιβαλλοντολόγο Ηλία Ασπρούκο, προϊστάμενο στο ΥΠΕΧΩΔΕ και έχει μία κόρη τη Χριστίνα, πτυχιούχο Γαλλικής Φιλολογίας, και μία εγγονή 4 ετών τη Μαριάννα.
-Εκλεγόταν επί σειρά ετών με τη ΔΑΚΕ που ήταν ιδρυτικό μέλος στην ΠΟΣΥΠΕΧΩΔΕ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημ. Έργων).
-Έλαβε μέρος ως εκλεγμένη σύνεδρος σε 3 συνέδρια της Νέας Δημοκρατίας περισσότερο για αλλαγή απόψεων και λιγότερο από «κομματικό χρέος», δεδομένου ότι διαφωνεί σε πολλά, ιδιαίτερα δε σε γυναικεία θέματα, περιβάλλοντος και εργασιακά!
-Σπούδασε και αποφοίτησε με άριστα Ιστορία Τέχνης, Ιστορία Τέχνης μη Δυτικών Χωρών, Ζωγραφική και Χρωματολογία, Επικοινωνία-Δημόσιες Σχέσεις και Εικαστικό Κόσμημα, στο ATHENS COLLEGE OF FINE ARTS (University of Bolton) και πήρε μέρος σε πολλά σεμινάρια που αφορούν τη Τέχνη. Κάνει συνέχεια οδοιπορικά που αφορούν τη Τέχνη των Λαών και αρθρογραφεί.
-Είναι συνεργάτης στο εφημεριδοπεριοδικό «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΝ ΑΙΓΙΩ» όπου εκδότρια είναι η κόρη της.
-Η κατασκευή του Εικαστικού Κοσμήματος ιδιαίτερα τη συγκινεί και ήδη έκανε μία επιτυχή έκθεση στη ΧΕΝ Γλυφάδας.
-Από μικρό παιδί δούλευε (παράλληλα με το σχολείο) στο δικηγορικό γραφείο του παππού της ποινικολόγου Εμμανουήλ Λεωνίδα.
