Συντάχθηκε από Δέσποινα Γρηγοριάδου
Στη σημερινή μας στήλη θα ασχοληθούμε με την Ιστορία και τα μνημεία της πόλης της Ξάνθης, η οποία σε πληθυσμό φθάνει σχεδόν τους 53.000 κατοίκους, πολύ λιγότερους από τον Δήμο Αιγιάλειας και έχει μόνο 10% ανεργία!
Παρά ταύτα έχει Πολυτεχνική Σχολή όπου φοιτούν σχεδόν 5.000 φοιτητές, που δίνουν ζωή στη πόλη! Το όνομά της προέρχεται από το τουρκικό Ίσκετσε Ιξάντε (=παλιά Ξάνθη).
Ο Στράβων τον 1 αι. π.Χ. την αναφέρει ως Ξάνθεια. Η οικονομική άνθιση της πόλης ήταν τον 18 και 19 αι. με το εμπόριο του καλού καπνού της. Λόγω του πλούτου της την αποκαλούσαν και «Μικρό Παρίσι».
Το 1891 λόγω της οικονομικής της δραστηριότητας έγινε εύκολα προσπελάσιμη πόλη, διότι είχε ολοκληρωθεί η σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκη-Κωνσταντινούπολη και υπήρχε σιδηροδρομικός σταθμός. Ενσωματώθηκε με την Ελλάδα το 1920 με τη συνθήκη των Σεβρών, διότι ήταν υπό Βουλγαρική κατοχή! Αυτό θεωρείται διπλωματική νίκη του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Η πόλη είναι γεμάτη αρχοντικά και οι Τουρκομαχαλάδες είναι στην Άνω Ξάνθη. Οι όχθες του ποταμού Κόσυνθου που τη διαπερνά είναι πανέμορφες, όπως και το δάσος της Ξάνθης. Η πλατεία Βασ. Γεωργίου με το ρολόι είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης, η οποία είναι αδελφοποιημένη με το Βελιγράδι.
Έχει πολλά μουσεία: το Λαογραφικό, το Εκκλησιαστικό της Μητροπόλεως, τη Δημοτική Πινακοθήκη, της Φυσικής Ιστορίας, των Ταξιαρχών, της Παιδικής Τέχνης, του Καπνού και της Παλιάς Πόλης.
Αυτά που πρέπει κανείς να δει τα οποία και σας αναρτώ σε φωτογραφίες είναι: Η Παλιά Μητρόπολη, οι Μιναρέδες, η Εκκλησία του Ακάθιστου Ύμνου, η Μουφτία που είναι το πιο παλιό αρχιτεκτόνημα, οι Παλιές Καπναποθήκες, το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, το Δημαρχείο, το Λαογραφικό μουσείο ασυζητητί και τα Μοναστήρια της Καλαμούς και της Παναγίας Αρχαγγελιώτισας.
Για μερικές μέρες ξεκούρασης η Ξάνθη είναι ιδανική πόλη, η δε Ανατολίτικη κουζίνα της επιεικώς εξαιρετική!
Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου
Author: Δέσποινα ΓρηγοριάδουEmail: [email protected]
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στην Ανάληψη.
Κόρη του Φωκίωνος και της Χριστίνας Γρηγοριάδη εκ Κωνσταντινουπόλεως.
-Φοίτησε στο Ελληνοελβετικό δημοτικό Αγλαΐας Σχοινά και στη συνέχεια στο Ελληνογαλλικό κολλέγιο Calamari. Αυτό ήσαν δύο ιστορικά σχολεία της Θεσσαλονίκης.
-Από μικρή είχε μία ιδιαίτερη κλήση στον γραπτό λόγο και πήρε από την Εθνική Τράπεζα το Πρώτο βραβείο στη Θεσσαλονίκη για την έκθεση που έγραψε με θέμα: «Η Αποταμίευση».
-Είχε κλήση επίσης στην Ιστορία, στη Γεωγραφία, με αποτέλεσμα αργότερα να γίνει επίτιμο μέλος του National Geographic.
-Γνωρίζει άριστα Γαλλικά με δίπλωμα από τη Γαλλική Λαϊκή Αποστολή(Μission Laique Francaise).
-Γνωρίζει πολύ καλά Αγγλικά.
-Φοίτησε στο Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe αλλά δεν ολοκλήρωσε το εντατικό τμήμα σπουδών, διότι παντρεύτηκε 19 ετών. Είναι αλήθεια ότι τη θλίβει πολύ το γεγονός ότι άφησε τη Γερμανική γλώσσα και το πιάνο που η μητέρα της(πολύ καλή πιανίστα) την εκπαίδευε.
-Από πολύ μικρή ζωγράφιζε, κεντούσε και έγραφε ποιήματα. Σκέπτεται να εκδώσει τη πρώτη ποιητική της συλλογή.
-Από βιώματα που έχει και λόγω της έφεσης της στις ξένες γλώσσες, καταλαβαίνει και Ιταλικά και Τουρκικά, αλλά δυσκολεύεται να μιλήσει! Στόχος της είναι να μάθει και πιστεύει φανατικά στη δια βίου μάθηση.
-Εργάσθηκε στη Γερμανική Καπνεμπορική Εταιρεία Intertab, S.A και στην Αμερικάνικη Καπνεμπορική Εταιρεία Gretoba, S.A, καθώς και στη ΔΕΗ με σύμβαση.
-Μετά διορίσθηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων σαν Μεταφράστρια-Διερμηνέας και συνταξιοδοτήθηκε με 22 χρόνια υπηρεσία.
-Είναι παντρεμένη με τον Γεωτεχνικό- Περιβαλλοντολόγο Ηλία Ασπρούκο, προϊστάμενο στο ΥΠΕΧΩΔΕ και έχει μία κόρη τη Χριστίνα, πτυχιούχο Γαλλικής Φιλολογίας, και μία εγγονή 4 ετών τη Μαριάννα.
-Εκλεγόταν επί σειρά ετών με τη ΔΑΚΕ που ήταν ιδρυτικό μέλος στην ΠΟΣΥΠΕΧΩΔΕ(Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημ. Έργων).
-Έλαβε μέρος ως εκλεγμένη σύνεδρος σε 3 συνέδρια της Νέας Δημοκρατίας περισσότερο για αλλαγή απόψεων και λιγότερο από «κομματικό χρέος», δεδομένου ότι διαφωνεί σε πολλά, ιδιαίτερα δε σε γυναικεία θέματα, περιβάλλοντος και εργασιακά!
-Σπούδασε και αποφοίτησε με άριστα Ιστορία Τέχνης, Ιστορία Τέχνης μη Δυτικών Χωρών, Ζωγραφική και Χρωματολογία, Επικοινωνία-Δημόσιες Σχέσεις και Εικαστικό Κόσμημα, στο ATHENS COLLEGE OF FINE ARTS(University of Bolton) και πήρε μέρος σε πολλά σεμινάρια που αφορούν τη Τέχνη. Κάνει συνέχεια οδοιπορικά που αφορούν τη Τέχνη των Λαών και αρθρογραφεί.
-Είναι συνεργάτης στο εφημεριδοπεριοδικό «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΝ ΑΙΓΙΩ» όπου εκδότρια είναι η κόρη της.
-Η κατασκευή του Εικαστικού Κοσμήματος ιδιαίτερα τη συγκινεί και ήδη έκανε μία επιτυχή έκθεση στη ΧΕΝ Γλυφάδας.
-Από μικρό παιδί δούλευε (παράλληλα με το σχολείο) στο δικηγορικό γραφείο του παππού της ποινικολόγου Εμμανουήλ Λεωνίδα.
