Συντάχθηκε από Δέσποινα Γρηγοριάδου
Τελευταία διαβάζουμε πολλά για κακοποίηση μικρών παιδιών.
Στη προκειμένη περίπτωση όμως έχουμε… μικρά παιδιά που τα’ καψαν μαζί με τη μητέρα τους και τη γιαγιά τους!
ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΑ ΕΙΠΑΝ ΟΛΑ
Ο «πατέρας» έκαψε τα παιδιά του, την σύζυγό και την πεθερά για τα χρήματα.
Οι φίλοι του θα ελάμβαναν δώρο ένα… αυτοκίνητο.
ΘΑΝΑΤΟΣ στους κτηνανθρώπους! Ανατρίχιαζε το κορμί του ανθρώπου κι έκανε τις ανθρώπινες καρδιές να κτυπούν στον ρυθμό της κατάρας που ξεστόμιζε το πλήθος σήμερα το μεσημέρι, στην Αναμόρφωση του Χαλανδρίου, καθώς τα τρία τέρατα της συμμορίας των κτηνανθρώπων βρισκόντουσαν στο σπίτι του θανάτου για να αναπαραστήσουν το μακάβριο και ανατριχιαστικό έγκλημα των…
ΑΥΤΟΣ που εσκότωσε τα δύο του παιδιά, ο 26ετής Βασίλης Λυμπέρης, δεν ένοιωσε ούτε για μια στιγμή τον πόνο γι’ αυτό που έκανε… Γι’ αυτά που έχασε. Ασυγκίνητος ψυχρός, άγριος και σκληρός περιέγραψε το έγκλημα του, περπάτησε τα δωμάτια, άγγιξε την κούνια των παιδιών του, είδε τα καμένα ρουχαλάκια των βρεφών και δεν ελύγισε…
Χειρονομούσε, μιλούσε και αγρίευε σαν φουρτουνιασμένη θάλασσα το πρόσωπό του καθώς προσπαθούσε ν’ αντικρούσει τους δύο άλλους συνενόχους του, τον 18ετή Παύλο Αγγελόπουλο και τον Θεόδωρο Κατρέτσον, 24 ετών.
ΘΑΝΑΤΟ ΧΩΡΙΣ ΟΙΚΤΟ…
Έληξε τυπικά το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής, στη σκυθρωπή αίθουσα του Κακουργοδικείου Αθηνών, το τρομερό δράμα που άρχισε μια σκοτεινή νύχτα του περασμένου Γενάρη σε μια μικρή μονοκατοικία, στη Μεταμόρφωση Χαλανδρίου. Τετράκις σε θάνατο καταδικάσθηκαν οι δύο πρωταίτιοι του εγκλήματος. Βασίλειος Λυμπέρης και Παύλος Αγγελόπουλος. Μια φορά για κάθε θύμα. Και το δικαστήριο δεν εξέφρασε την ευχή να μην εκτελεσθεί η ποινή. Η Δικαιοσύνη ζήτησε θάνατο με τη σπάνια σε αυστηρότητα αυτή απόφαση της: Θάνατο χωρίς περιθώρια διαφυγής…
Στην απόφαση βάρυνε αποφασιστικά η παρουσία των δύο παιδιών ανάμεσα στα καμένα θύματα: …. Η πεθερά σου μπορεί να σου έφταιγε. Η γυναίκα σου να σε εξόργιζε, αλλά τα μωρά; Η Παναγιώτα των δυόμιση ετών κι ο Γιωργάκης που δεν είχε κλείσει ακόμη το ένα και τον βρήκε η φωτιά στη κούνια του;
Είναι το σημείο που έκαμε τον απλό άνθρωπο να αγανακτεί και την ψυχρή Δικαιοσύνη να συγκινείται.
Με τα κεφάλια σκυφτά και το ακροατήριο βουβό, αλλά εχθρικό, οι τέσσερις κατηγορούμενοι άκουγαν επί δυόμιση μέρες οργισμένες καταθέσεις και αντιμετώπιζαν τους μύδρους των Δικαστών και τον Εισαγγελέα.
Δύο ώρες απολογήθηκε ο παιδοκτόνος. Η ιστορία του, γεμάτη φιλολογία για οικογενειακές στενοχώριες και οικονομικές ατυχίες, δεν φαίνεται να συγκινεί το ακροατήριο.
«Γνώρισα τη Βασιλική στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν ο πατέρας μου και ο δικός της πατέρας… Παντρευτήκαμε μετά έξι μήνες, τον Δεκέμβριο του 1967. Εκείνη δεν ήταν καλή νοικοκυρά… Τον Οκτώβριο του επομένου έτους της είπα να χωρίσουμε… Άνοιξα μαγαζί, το έκλεισα. Έφυγα από το Χαλάνδρι, ξαναγύρισα. Έφυγα από την οικογένεια μου, με έπεισαν να ξαναγυρίσω… Τελικά έφυγα από το σπίτι οριστικά. Με κλείδωνε έξω η πεθερά μου… Έλειπα όταν γέννησε το αγοράκι μας…»
«Αν είχα λεπτά…»
Φτώχειες, ατυχίες, καυγάδες, διαζύγιο…
«Ζητούσα να δω τα παιδιά και μ’ έβριζε η πεθερά μ ου. Η γυναίκα μου με χτύπησε στο πρόσωπο… αν είχα λεπτά, δεν θα έφτανα εκεί που έφθασα!… Σκέφτηκα να κλέψω… τα παιδιά έκλαιγαν φοβισμένα όταν τα πλησίαζα… Τελικά, ο σατανάς μπήκε μέσα μου. Σκέφθηκα να κάψω το σπίτι της πεθεράς μου για να αναγκασθεί η γυναίκα μου να φύγει και να έρθει κοντά μου… Η τύχη μου έστειλε στα πόδια μου τον Αγγελόπουλο….
«Τη μοιραία νύκτα πήρα τηλέφωνο. Απάντησε η πεθερά μου: Τα παιδιά με τη Βασιλική είναι στο Πέραμα… Μια σκέψη μου τριβέλιζε το μυαλό: Είναι μόνη η πεθερά σου, πήγαινε… Είναι μόνη, πήγαινε!…»
Έτσι ξεκίνησαν και οι τρεις: Λυμπέρης, Αγγελόπουλος, Καπρέτσος.
«Στο αυτοκίνητο μέσα ο Καπρέτσος δείλιασε: « Εγώ δεν έχω δουλειά ούτε με την πεθερά σου, ούτε με το σπίτι…» Ο Αγγελόπουλος ήταν πρόθυμος. Κατεβάσαμε τους κουβάδες. Άνοιξα με το κλειδί που είχα από τότε που έμενα με την πεθερά μου. Προχωρώ μέσα στο σπίτι…»
Μέχρι εδώ, οι δολοφόνοι δεν έχουν διαφωνίες, οι απολογίες τους είναι σύμφωνες. Από δω και πέρα θα διαφωνήσουν:
ΛΥΜΠΕΡΗΣ: Ομολογώ ότι τα’ χασα όταν είδα την πεθερά μου στο κρεβάτι. Άφησα τον κουβά κάτω. Πήγα να βγω, αλλά ο Αγγελόπουλος είχε ρίξει τη βενζίνη και είχε βάλει φωτιά… Έβαλα το χέρι στο πρόσωπο και έτρεξα να βγω. Την ίδια στιγμή ο Αγγελόπουλος έριξε και τον άλλο κουβά. Δεν ήξερα πως ήταν η γυναίκα μου και τα παιδιά μέσα. Δεν άκουσα τις φωνές τους…
ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μου έταξε ένα αυτοκίνητο αν τον βοηθούσα… Πήραμε τους κουβάδες και πήγαμε. Μπροστά αυτός, πίσω εγώ. Στην εξώπορτα μου είπε να βάλω πλαστικά γάντια για να μην μας ανακαλύψουν. Αυτός πήγε στο δωμάτιο της γυναίκας του. Ήθελε ν’ ανοίξει το πετρογκάζ για να μπερδέψει τα πράγματα. Μου έδωσε και το δεύτερο κουβά. Τον είδα που πήρε τη γυναίκα του και την κράτησε πάνω στη φωτιά και την περίχυσε με βενζίνη. Τότε κατάλαβα πως μας είχε πει ψέματα. Γνώριζε πως υπάρχουν άνθρωποι μέσα στο σπίτι. Του πέταξα την υπόλοιπη βενζίνη για να τον κάψω…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το μικρό σου παιδί περπάταγε;
ΛΥΜΠΕΡΗΣ: Όχι, ήταν μωρό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σκέψου πως θα υπέφερε να καίγεται και να μην μπορεί να κινηθεί… Κι εσένα, Αγγελόπουλε, ποιός σε πείραξε, η πεθερά, η γυναίκα ή τα παιδιά του Λυμπέρη και πήγες να τα κάψεις;
ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ:…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σήκωσε το κεφάλι και μίλα. Μια σπιθαμή άνθρωπος…
Ο τρίτος κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε ισόβια τέσσερις φορές. Είναι ο Θεόδωρος Καπρέτσος, ο μεγαλύτερος σε ηλικία από τους συνενόχους του Λυμπέρη…
«Εγώ, λέει, δεν πήγα μέσα στο σπίτι. Τους άφησα να προχωρήσουν μόνοι τους. Σε λίγο άκουσα την έκρηξη και είδα φωτιές να πετιούνται από τα κεραμίδια. Ταυτόχρονα άκουσα ουρλιαχτά. Σκέφτηκα: Λες να μας έκανε καμιά λαδιά ο Λυμπέρης και είναι μέσα άνθρωποι: Πρώτος γύρισε στο αυτοκίνητο ο Αγγελόπουλος. Έκλαιγε. Μετά φάνηκε ο Λυμπέρης. Τον ρώτησα αν ήταν άνθρωποι μέσα στο σπίτι. «Ότι έγινε, έγινε» μου είπε… Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρουAuthor: Δέσποινα ΓρηγοριάδουEmail:dgrigoriadou@neoikairoi.grΣχετικά
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στην Ανάληψη.
Κόρη του Φωκίωνος και της Χριστίνας Γρηγοριάδη εκ Κωνσταντινουπόλεως.
-Φοίτησε στο Ελληνοελβετικό δημοτικό Αγλαΐας Σχοινά και στη συνέχεια στο Ελληνογαλλικό κολλέγιο Calamari. Αυτό ήσαν δύο ιστορικά σχολεία της Θεσσαλονίκης.
-Από μικρή είχε μία ιδιαίτερη κλήση στον γραπτό λόγο και πήρε από την Εθνική Τράπεζα το Πρώτο βραβείο στη Θεσσαλονίκη για την έκθεση που έγραψε με θέμα: «Η Αποταμίευση».
-Είχε κλήση επίσης στην Ιστορία, στη Γεωγραφία, με αποτέλεσμα αργότερα να γίνει επίτιμο μέλος του National Geographic.
-Γνωρίζει άριστα Γαλλικά με δίπλωμα από τη Γαλλική Λαϊκή Αποστολή(Μission Laique Francaise).
-Γνωρίζει πολύ καλά Αγγλικά.
-Φοίτησε στο Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe αλλά δεν ολοκλήρωσε το εντατικό τμήμα σπουδών, διότι παντρεύτηκε 19 ετών. Είναι αλήθεια ότι τη θλίβει πολύ το γεγονός ότι άφησε τη Γερμανική γλώσσα και το πιάνο που η μητέρα της(πολύ καλή πιανίστα) την εκπαίδευε.
-Από πολύ μικρή ζωγράφιζε, κεντούσε και έγραφε ποιήματα. Σκέπτεται να εκδώσει τη πρώτη ποιητική της συλλογή.
-Από βιώματα που έχει και λόγω της έφεσης της στις ξένες γλώσσες, καταλαβαίνει και Ιταλικά και Τουρκικά, αλλά δυσκολεύεται να μιλήσει! Στόχος της είναι να μάθει και πιστεύει φανατικά στη δια βίου μάθηση.
-Εργάσθηκε στη Γερμανική Καπνεμπορική Εταιρεία Intertab, S.A και στην Αμερικάνικη Καπνεμπορική Εταιρεία Gretoba, S.A, καθώς και στη ΔΕΗ με σύμβαση.
-Μετά διορίσθηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων σαν Μεταφράστρια-Διερμηνέας και συνταξιοδοτήθηκε με 22 χρόνια υπηρεσία.
-Είναι παντρεμένη με τον Γεωτεχνικό- Περιβαλλοντολόγο Ηλία Ασπρούκο, προϊστάμενο στο ΥΠΕΧΩΔΕ και έχει μία κόρη τη Χριστίνα, πτυχιούχο Γαλλικής Φιλολογίας, και μία εγγονή 4 ετών τη Μαριάννα.
-Εκλεγόταν επί σειρά ετών με τη ΔΑΚΕ που ήταν ιδρυτικό μέλος στην ΠΟΣΥΠΕΧΩΔΕ(Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημ. Έργων).
-Έλαβε μέρος ως εκλεγμένη σύνεδρος σε 3 συνέδρια της Νέας Δημοκρατίας περισσότερο για αλλαγή απόψεων και λιγότερο από «κομματικό χρέος», δεδομένου ότι διαφωνεί σε πολλά, ιδιαίτερα δε σε γυναικεία θέματα, περιβάλλοντος και εργασιακά!
-Σπούδασε και αποφοίτησε με άριστα Ιστορία Τέχνης, Ιστορία Τέχνης μη Δυτικών Χωρών, Ζωγραφική και Χρωματολογία, Επικοινωνία-Δημόσιες Σχέσεις και Εικαστικό Κόσμημα, στο ATHENS COLLEGE OF FINE ARTS(University of Bolton) και πήρε μέρος σε πολλά σεμινάρια που αφορούν τη Τέχνη. Κάνει συνέχεια οδοιπορικά που αφορούν τη Τέχνη των Λαών και αρθρογραφεί.
-Είναι συνεργάτης στο εφημεριδοπεριοδικό «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΝ ΑΙΓΙΩ» όπου εκδότρια είναι η κόρη της.
-Η κατασκευή του Εικαστικού Κοσμήματος ιδιαίτερα τη συγκινεί και ήδη έκανε μία επιτυχή έκθεση στη ΧΕΝ Γλυφάδας.
-Από μικρό παιδί δούλευε(παράλληλα με το σχολείο) στο δικηγορικό γραφείο του παππού της ποινικολόγου Εμμανουήλ Λεωνίδα.
