Συντάχθηκε από Μιχάλη Καρβέλας

Αγαπητοί Αναγνώστες, 

Οι μέρες που απομένουν για τις γιορτές των Χριστουγέννων όσο πάνε και λιγοστεύουν! Όλος ο κόσμος προσμένει αυτήν τη μεγάλη γιορτή του Χριστιανισμού για να ξανασμίξει με αγαπημένα πρόσωπα που βρίσκονται μακριά, ειδικά σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης που έχει οδηγήσει πολλούς, ειδικά νέους και μορφωμένους, να ακολουθήσουν το δρόμο της ξενιτιάς για να βρουν ένα καλύτερο αύριο, το οποίο δυστυχώς η πατρίδα τους δεν μπορεί να τους το προσφέρει. 

Μια από τις πιο αγαπημένες συνήθειες των Χριστουγέννων είναι το διάβασμα κάποιου βιβλίου σχετικού με το πνεύμα της περιόδου. Και ποιος από εμάς άραγε δεν έχει διαβάσει τη νουβέλα του Κάρολου Ντίκενς «A Christmas Carol» με την ιστορία του σκληρού, άκαρδου και τσιγκούνη Σκρουτζ που μεταμορφώνεται τελικά από το πνεύμα των Χριστουγέννων, σ’ ένα φιλεύσπλαχνο άνθρωπο, γεμάτο χαρά, καλοσύνη κι αγάπη;  

Στο παραπάνω βιβλίο αποθεώνεται μέσα από την πλοκή του, η δική μας κορινθιακή-μαύρη σταφίδα ως βασικό συστατικό του γιορτινού τραπεζιού. Η σταφίδα εκλαμβάνεται ως σύμβολο ευτυχίας και επάρκειας της αστικής λονδρέζικης οικογένειας στη βικτωριανή Αγγλία, δηλαδή της περιόδου στην οποία ο Ντίκενς έγραψε το βιβλίο (1843). 

Ήταν εκείνη η περίοδος όταν τα Primarolia, δηλαδή τα πρώτα πλοία φορτωμένα με τη νέα σοδειά του «μαύρου» χρυσού, έφευγαν από το λιμάνι του Αιγίου, της Πάτρας και άλλων περιοχών της Πελοποννήσου, εν μέσω τιμητικών κανονιοβολισμών κι άλλων εορταστικών εκδηλώσεων, με κατεύθυνση τα λιμάνια της Ευρώπης και της Αμερικής. Και πώς να μην υπάρχουν αυτές οι εκδηλώσεις, αφού από αυτόν τον πρώτο καρπό της κορινθιακής σταφίδας γεννιόταν η προσδοκία της καλύτερης τιμής, σε μια χώρα που προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς και στην οποία η εισροή συναλλάγματος φάνταζε ως η άμεση πανάκεια για την επιβίωση των κατοίκων της; 

Στη σημερινή εποχή η μαύρη σταφίδα, το κορυφαίο προϊόν της Αιγιάλειας και όχι μόνο, διέρχεται ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Έχοντας πλέον την ταυτότητα του μοναδικού είδους σταφίδας ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ που αποδείχθηκε μέσω κλινικών μελετών σε εθελοντές να έχει μεγάλη διατροφική αξία για την υγεία του ανθρώπου, απομένει η τελική προσπάθεια της επικοινωνίας αυτού του σημαντικού μηνύματος. 

H παραπάνω προσπάθεια μας αφορά όλους και κανένας δεν περισσεύει! : 

  • Καταρχάς ο αγρότης, παραγωγός της κορινθιακής σταφίδας πρέπει να πιστέψει στην αξία που χαρακτηρίζει το προϊόν του που με τόσο μόχθο και μεράκι καλλιεργεί παρόλο τις αντιξοότητες, εντάσσοντάς το, αν δεν το έχει κάνει ήδη, στην καθημερινή του διατροφή και της οικογένειάς του.
  • Κατά δεύτερον, κάθε Αιγιαλέας αλλά και ο κάτοικος κάθε περιοχής στην οποία παράγεται το προϊόν, οφείλει να γίνει και αυτός λήπτης της σημαντικής διατροφικής αξίας της κορινθιακής σταφίδας, βάζοντάς την μόνιμα στην κουζίνα του.
  • Επίσης συμμέτοχοι σε αυτή την προσπάθεια μπορούν να είναι και οι επαγγελματίες εστίασης και τουρισμού των σταφιδοπαραγωγών περιοχών, τοποθετώντας τη σταφίδα στα μενού των εστιατορίων τους και στα πρωινά των ξενοδοχείων τους, επισημαίνοντας παράλληλα τη σημαντική συμβολή της στην ιστορία του τόπου μας. Μια πολύ σημαντική εκδήλωση γίνεται στην Αιγιάλεια τα τελευταία χρόνια, τα Οινοξένεια, μια προσπάθεια η οποία είναι προς τη σωστή κατεύθυνση ανάδειξης του γαστρονομικού κεφαλαίου της περιοχής μας. Ελπίζω αυτός ο θεσμός να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια με μεγαλύτερη επιτυχία και επιπλέον, θα επιθυμούσα να δω περισσότερα από 3 από τα 22 εστιατόρια που συμμετείχαν φέτος, να εντάσσουν την κορινθιακή σταφίδα στους καταλόγους με τα εδέσματά τους, το οποίο πιστεύω το αξίζει δικαιωματικά για τη μοναδικότητα και την αξία της.  


Αν δε στηρίξουμε, διαφημίσουμε και εντάξουμε στο καθημερινό μας διαιτολόγιο την κορινθιακή σταφίδα, όλοι εμείς οι προαναφερθέντες που τη γνωρίζουμε τόσο καλά, πώς περιμένουμε να τη δοκιμάσει κάποιος που δεν την έχει ξαναδεί και ίσως την μπερδεύει με άλλα κατώτερης ποιότητας και διατροφικής αξίας προϊόντα;
 

Ενδεικτικά θα ήθελα να αναφέρω ότι αν και μόνον αν, οι κάτοικοι των σταφιδοπαραγωγών περιοχών κατανάλωναν καθημερινά την ελάχιστη-  αποδεδειγμένα από τις κλινικές μελέτες-ποσότητα σταφίδας προς βελτίωση της υγείας η οποία είναι περίπου 50 γραμμάρια, τότε η μισή εγχώρια παραγωγή του προϊόντος δε θα «κατάφερνε» να περάσει τη διώρυγα της Κορίνθου για να εξαχθεί !!! 

Ένα πρώτο θετικό βήμα προς την προσπάθεια ανάδειξης της μαύρης σταφίδας είναι η πρόθεση του αρμόδιου Υπουργείου Πολιτισμού να εξετάσει το ενδεχόμενο της εγγραφής της παραδοσιακής σταφιδοκαλλιέργειας στον εθνικό κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της χώρας μας, κάτι που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εγγραφή της στον Ενδεικτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας (UNESCO). Αισθάνομαι μεγάλη τιμή και χαρά που πρωτοείδα την παραπάνω πρότασή μου να δημοσιεύεται το καλοκαίρι του 2014 στο εφημεριδοπεριοδικό των Νέων Καιρών! 

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους σας καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα μαζί με τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Μακάρι να γίνουμε δέκτες του μηνύματος της μεταμόρφωσης του ήρωα του Ντίκενς, Σκρουτζ και επιπλέον να βάλουμε ζεστά μες στην καρδιά, στη σκέψη και τελικά στην καθημερινότητά μας την κορινθιακή σταφίδα…

Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου

Author: Νέοι Καιροί εν Αιγίω Email:[email protected]

Προηγούμενο άρθροΚαρποί της Αιγιαλιώτικης γης 19ο Φεστιβάλ Σταφίδας 2014
Επόμενο άρθροΚαρποί της Αιγιαλιώτικης γης Κορινθιακή Σταφίδα