Συντάχθηκε από Δέσποινα Γρηγοριάδου
ο σχολείο, κάποιες επαφές ή φιλίες… μας δημιουργούν προτιμήσεις και βιώματα στη ζωή μας και είναι φυσιολογικό να δενόμαστε με τόπους και πρόσωπα! Ίσως να προσέξατε, εσείς οι διαδικτυακοί μου φίλοι, ότι πολλές φορές κάνω αναρτήσεις για τη πόλη Κολμάρ (Colmar) στον Άνω Ρήνο (Haut Rhin) της Αλσατίας (Alsace).
Η Κολμάρ (Colmer στα αλσατικά), (Kolmar στα γερμανικά) είναι μία πανέμορφη πόλη στον δρόμο του κρασιού (Route du Vin) και θεωρείται η πρωτεύουσα των κρασιών της Αλσατίας!
Βρίσκεται στη Βορειοανατολική πλευρά της Γαλλίας και η περιοχή έχει ως φυσικό σύνορο με τη Γερμανία, τον ποταμό Ρήνο.
Χτίστηκε τον 9ο αι. μ.Χ. και ονομάστηκε Columbarium, όνομα από το οποίο βγήκε το: Colmar στα γαλλικά!
Από το 1500 και μετά υπήρχαν πολλοί Εβραίοι στη πόλη (rue des Juits, Berthe Molly) και οι Γερμανοί του 3ου Ράιχ την είχαν στοχοποιήσει σαν πόλη. Την κατέβαλαν, κατέστρεψαν μνημεία και κατά κάποιο τρόπο εκγερμανίστηκε.
Το 1945 η Γαλλία ανέκτησε τον έλεγχο όλης της Αλσατίας.
Το Στρασβούργο απέχει 68 χλμ. από τη Κολμάρ την οποία διασχίζει ο παραπόταμος Lauch του Ρήνου.
Θεωρείται από τις γραφικότερες πόλεις της Ευρώπης και τα σπίτια μοιάζουν αρχιτεκτονικά μεταξύ τους, έχοντας ένα χρώμα καθαρά Γερμανικό.
Panorama of the Saint Martin Gothic church in Colmar
Το ωραιότερο Χριστουγεννιάτικο παζάρι της Ευρώπης (fête de Noel) και η ωραιότερη γιορτή της Άνοιξης (fête duprintemps) γίνεται στη Κολμάρ, υπάρχει όμως τέτοια τουριστική υποδομή για τους ξένους που καλύπτεται!
Τα γλυκά που θα βρείτε είναι εκπληκτικά όπως και το φαγητό, αλλά είναι αρκετά ακριβά!
Το πανεπιστήμειο το μοιράζεται με τη πόλη Μυλούζη (Mylhouse) που βρίσκεται λίγο πιο κάτω και σε 50.000 κατοίκους υπάρχουν 1.500 φοιτητές.
(Εδώ στο Αίγιο,… όχι πανεπιστημιακή σχολή, αλλά μας βγήκε η ψυχή για να κρατήσουμε τα ΤΕΙ και αυτό πρέπει να μας προβληματίσει)
Στη Κολμάρ πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθούμε το καταπληκτικό μουσείο του Unterlinden, όπου υπάρχει ένα καταπληκτικό τρίπτυχο έργο του Martin Schongauer, όπου στο γνωστό τότε εργαστήρι του κάποτε μαθήτευσε ο Γερμανός χαράκτης Albert Dürrer! Επίσης θα δούμε τον Εσταυρωμένο του M. Grunewalt που παρόμοιο έργο δεν υπάρχει!
Ο Grunewalt κατόρθωσε να φιλοτεχνήσει τον… επιθανάτιο σπασμό του Ιησού Χριστού στον Σταυρό! Είναι ένα έργο που κυριολεκτικά συγκλονίζει τον επισκέπτη!
Επίσης υπάρχει και το μουσείο Bartholdi, ο οποίος έφτιαξε το Άγαλμα της Ελευθερίας της Κολμάρ.
Ο ναός του Αγίου Μαρτίνου (Saint Martin) που είναι και ο προστάτης της πόλης κτίστηκε το 1234, είναι γοτθικού και Αναγεννησιακού ρυθμού, έχει υπέροχα vitraux και η Τεχνοτροπία αυτή συνηθίζεται στην ευρύτερη περιοχή.
Στη συνοικία PetiteVenice(= Μικρή Βενετία) αξίζει να φάτε το ψαράκι σας στις γραφικές ταβέρνες, να πιείτε το ξεχωριστό Αλσατικό κρασί και να κάνετε μια βόλτα με βάρκα σαν γόνδολα στα κανάλια της! Τέλος θα δείτε τα σπίτια: Pfister, Koilhns και MaisondesTêtes (=σπίτι των κεφαλιών) του οποίου η πρόσοψη είναι γεμάτη γλυπτά κεφάλια! Το να πάτε δεν είναι δύσκολο, όσο για τις εντυπώσεις που θα αποκομίσετε, μπορείτε να ρωτήσετε προκαταβολικά τον συμπολίτη μας οπτικό κ. Β. Μούζουλα !
Δ. Γ.
Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου
Author: Δέσποινα Γρηγοριάδου Email:[email protected]
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στην Ανάληψη.
Κόρη του Φωκίωνος και της Χριστίνας Γρηγοριάδη εκ Κωνσταντινουπόλεως.
-Φοίτησε στο Ελληνοελβετικό δημοτικό Αγλαΐας Σχοινά και στη συνέχεια στο Ελληνογαλλικό κολλέγιο Calamari. Αυτό ήσαν δύο ιστορικά σχολεία της Θεσσαλονίκης.
-Από μικρή είχε μία ιδιαίτερη κλήση στον γραπτό λόγο και πήρε από την Εθνική Τράπεζα το Πρώτο βραβείο στη Θεσσαλονίκη για την έκθεση που έγραψε με θέμα: «Η Αποταμίευση».
-Είχε κλήση επίσης στην Ιστορία, στη Γεωγραφία, με αποτέλεσμα αργότερα να γίνει επίτιμο μέλος του National Geographic.
-Γνωρίζει άριστα Γαλλικά με δίπλωμα από τη Γαλλική Λαϊκή Αποστολή(Μission Laique Francaise).
-Γνωρίζει πολύ καλά Αγγλικά.
-Φοίτησε στο Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe αλλά δεν ολοκλήρωσε το εντατικό τμήμα σπουδών, διότι παντρεύτηκε 19 ετών. Είναι αλήθεια ότι τη θλίβει πολύ το γεγονός ότι άφησε τη Γερμανική γλώσσα και το πιάνο που η μητέρα της(πολύ καλή πιανίστα) την εκπαίδευε.
-Από πολύ μικρή ζωγράφιζε, κεντούσε και έγραφε ποιήματα. Σκέπτεται να εκδώσει τη πρώτη ποιητική της συλλογή.
-Από βιώματα που έχει και λόγω της έφεσης της στις ξένες γλώσσες, καταλαβαίνει και Ιταλικά και Τουρκικά, αλλά δυσκολεύεται να μιλήσει! Στόχος της είναι να μάθει και πιστεύει φανατικά στη δια βίου μάθηση.
-Εργάσθηκε στη Γερμανική Καπνεμπορική Εταιρεία Intertab, S.A και στην Αμερικάνικη Καπνεμπορική Εταιρεία Gretoba, S.A, καθώς και στη ΔΕΗ με σύμβαση.
-Μετά διορίσθηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων σαν Μεταφράστρια-Διερμηνέας και συνταξιοδοτήθηκε με 22 χρόνια υπηρεσία.
-Είναι παντρεμένη με τον Γεωτεχνικό- Περιβαλλοντολόγο Ηλία Ασπρούκο, προϊστάμενο στο ΥΠΕΧΩΔΕ και έχει μία κόρη τη Χριστίνα, πτυχιούχο Γαλλικής Φιλολογίας, και μία εγγονή 4 ετών τη Μαριάννα.
-Εκλεγόταν επί σειρά ετών με τη ΔΑΚΕ που ήταν ιδρυτικό μέλος στην ΠΟΣΥΠΕΧΩΔΕ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημ. Έργων).
-Έλαβε μέρος ως εκλεγμένη σύνεδρος σε 3 συνέδρια της Νέας Δημοκρατίας περισσότερο για αλλαγή απόψεων και λιγότερο από «κομματικό χρέος», δεδομένου ότι διαφωνεί σε πολλά, ιδιαίτερα δε σε γυναικεία θέματα, περιβάλλοντος και εργασιακά!
-Σπούδασε και αποφοίτησε με άριστα Ιστορία Τέχνης, Ιστορία Τέχνης μη Δυτικών Χωρών, Ζωγραφική και Χρωματολογία, Επικοινωνία-Δημόσιες Σχέσεις και Εικαστικό Κόσμημα, στο ATHENS COLLEGE OF FINE ARTS (University of Bolton) και πήρε μέρος σε πολλά σεμινάρια που αφορούν τη Τέχνη. Κάνει συνέχεια οδοιπορικά που αφορούν τη Τέχνη των Λαών και αρθρογραφεί.
-Είναι συνεργάτης στο εφημεριδοπεριοδικό «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΝ ΑΙΓΙΩ» όπου εκδότρια είναι η κόρη της.
-Η κατασκευή του Εικαστικού Κοσμήματος ιδιαίτερα τη συγκινεί και ήδη έκανε μία επιτυχή έκθεση στη ΧΕΝ Γλυφάδας.
-Από μικρό παιδί δούλευε(παράλληλα με το σχολείο) στο δικηγορικό γραφείο του παππού της ποινικολόγου Εμμανουήλ Λεωνίδα.
