Συντάχθηκε από Δέσποινα Γρηγοριάδου

Ο Εξπρεσιονισμός είναι μια τάση που παίρνει τις διαστάσεις του καλλιτεχνικού κινήματος στις αρχές του 20ου αι. Ο όρος προέρχεται από τη γαλλική λέξη expression που σημαίνει έκφραση (συναισθήματος). Αυτή τη λέξη χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το 1901 ο ζωγράφος Herne.


Ο Εξπρεσιονισμός δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην έκφραση. Τα βασικά χαρακτηριστικά είναι τα έντονα χρώματα και τα δυνατά περιγράμματα, η κάποια παραμόρφωση, το μασκάρεμα, η υπερβολή, ο εκρηκτικός χαρακτήρας, η κοινωνική κριτική, η αποδέσμευση από τον φυσικό κόσμο!

Οι πηγές του εξπρεσιονισμού εντοπίζονται στους πρωτόγονους και στη λαϊκή τέχνη γενικά, στις μάσκες της Ωκεανίας, στα αφρικανικά totem. Ο Εξπρεσιονισμός διαμορφώνεται στα έργα του Σεζάν, Βαν Γκογκ, Λωτρέκ, Γκωγκέν, Μουνχ κ.α., όπως και στους νέο-ιμπρεσσιονιστές και τους fauves. Ο εξπρεσιονισμός πρωτοεμφανίζεται στη Γαλλία σαν αντίποδας του ιμπρεσιονισμού.
Στη Γερμανία προ του 1914 δημιουργήθηκαν δύο καλλιτεχνικές ομάδες, η Bruke=Γέφυρα και ο der blaue Reiter=ο Γαλάζιος Ιππότης.

Ο εξπρεσιονισμός καταπολεμήθηκε στη Γερμανία από τους Χιτλερικούς σαν «πρόστυχη τέχνη» και πολλοί αναγκάστηκαν να εκπατριστούν. Στην Ελλάδα, ο εξπρεσιονισμός αναφέρεται σε έργα του Κ. Παρθένη, του Μηταράκη, του Σαραφιανού κ.α.
Στη Ρωσία ξεχώρισε ο Βασίλι Καντίσκυ!

Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου

Author: Δέσποινα Γρηγοριάδου Email:[email protected]

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στην Ανάληψη.


Κόρη του Φωκίωνος και της Χριστίνας Γρηγοριάδη εκ Κωνσταντινουπόλεως.

-Φοίτησε στο Ελληνοελβετικό δημοτικό Αγλαΐας Σχοινά και στη συνέχεια στο Ελληνογαλλικό κολλέγιο Calamari. Αυτό ήσαν δύο ιστορικά σχολεία της Θεσσαλονίκης.

-Από μικρή είχε μία ιδιαίτερη κλήση στον γραπτό λόγο και πήρε από την Εθνική Τράπεζα το Πρώτο βραβείο στη Θεσσαλονίκη για την έκθεση που έγραψε με θέμα: «Η Αποταμίευση».

-Είχε κλήση επίσης στην Ιστορία, στη Γεωγραφία, με αποτέλεσμα αργότερα να γίνει επίτιμο μέλος του National Geographic.

-Γνωρίζει άριστα Γαλλικά με δίπλωμα από τη Γαλλική Λαϊκή Αποστολή (Μission Laique Francaise).

-Γνωρίζει πολύ καλά Αγγλικά.

-Φοίτησε στο Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe αλλά δεν ολοκλήρωσε το εντατικό τμήμα σπουδών, διότι παντρεύτηκε 19 ετών. Είναι αλήθεια ότι τη θλίβει πολύ το γεγονός ότι άφησε τη Γερμανική γλώσσα και το πιάνο που η μητέρα της (πολύ καλή πιανίστα) την εκπαίδευε.

-Από πολύ μικρή ζωγράφιζε, κεντούσε και έγραφε ποιήματα. Σκέπτεται να εκδώσει τη πρώτη ποιητική της συλλογή.

-Από βιώματα που έχει και λόγω της έφεσης της στις ξένες γλώσσες, καταλαβαίνει και Ιταλικά και Τουρκικά, αλλά δυσκολεύεται να μιλήσει! Στόχος της είναι να μάθει και πιστεύει φανατικά στη δια βίου μάθηση.

-Εργάσθηκε στη Γερμανική Καπνεμπορική Εταιρεία Intertab, S.A και στην Αμερικάνικη Καπνεμπορική Εταιρεία Gretoba, S.A, καθώς και στη ΔΕΗ με σύμβαση.

-Μετά διορίσθηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων σαν Μεταφράστρια-Διερμηνέας και συνταξιοδοτήθηκε με 22 χρόνια υπηρεσία.

-Είναι παντρεμένη με τον Γεωτεχνικό- Περιβαλλοντολόγο Ηλία Ασπρούκο, προϊστάμενο στο ΥΠΕΧΩΔΕ και έχει μία κόρη τη Χριστίνα, πτυχιούχο Γαλλικής Φιλολογίας, και μία εγγονή 4 ετών τη Μαριάννα.

-Εκλεγόταν επί σειρά ετών με τη ΔΑΚΕ που ήταν ιδρυτικό μέλος στην ΠΟΣΥΠΕΧΩΔΕ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημ. Έργων).

-Έλαβε μέρος ως εκλεγμένη σύνεδρος σε 3 συνέδρια της Νέας Δημοκρατίας περισσότερο για αλλαγή απόψεων και λιγότερο από «κομματικό χρέος», δεδομένου ότι διαφωνεί σε πολλά, ιδιαίτερα δε σε γυναικεία θέματα, περιβάλλοντος και εργασιακά!

-Σπούδασε και αποφοίτησε με άριστα Ιστορία Τέχνης, Ιστορία Τέχνης μη Δυτικών Χωρών, Ζωγραφική και Χρωματολογία, Επικοινωνία-Δημόσιες Σχέσεις και Εικαστικό Κόσμημα, στο ATHENS COLLEGE OF FINE ARTS (University of Bolton) και πήρε μέρος σε πολλά σεμινάρια που αφορούν τη Τέχνη. Κάνει συνέχεια οδοιπορικά που αφορούν τη Τέχνη των Λαών και αρθρογραφεί.

-Είναι συνεργάτης στο εφημεριδοπεριοδικό «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΝ ΑΙΓΙΩ» όπου εκδότρια είναι η κόρη της.

-Η κατασκευή του Εικαστικού Κοσμήματος ιδιαίτερα τη συγκινεί και ήδη έκανε μία επιτυχή έκθεση στη ΧΕΝ Γλυφάδας.

-Από μικρό παιδί δούλευε (παράλληλα με το σχολείο) στο δικηγορικό γραφείο του παππού της ποινικολόγου Εμμανουήλ Λεωνίδα.

Προηγούμενο άρθροΟ Κλασικισμός
Επόμενο άρθροΟδοιπορικό στο Βερολίνο