Συντάχθηκε από Δέσποινα Γρηγοριάδου

Απορώ φίλοι μου, γιατί από ξενομανία ίσως ή από συνήθεια…χρησιμοποιούμε όταν μιλούμε ξένες λέξεις!

Δεν άκουσα κάποιον/α από τους «πωλητές» της T.V. που μας δείχνουν προκαλώντας μας αποστράπτοντα κοσμήματα να πει: Κιτρίνης, το εξαιρετικό αυτό πετράδι το καθιέρωσαν ως: citrine (=σιτρίν)! Για την ιστορία, η ονομασία Citrine προέρχεται από το Λατινικό citrus που σημαίνει κίτρο, γι’ αυτό και ονομάστηκε η πέτρα έτσι λόγω του λεμονοκίτρινου χρώματος, αν και τη βρίσκουμε και σε κιτρινοκαφέ και σε κιτρινοπορτοκαλί και …εδώ σταματώ για να μην πάει το μυαλό σας στη γνωστή βασίλισσα των χαλιών, που τόσο χαριτωμένα περιγράφει από τηλεοράσεως τα χρώματα, που είναι και η ομορφιά της φύσης!

Το πετράδι αυτό έχει υαλώδη λάμψη και είναι ημιδιαφανές ή απόλυτα διαφανές! Μιλάμε βέβαια πάντα για ορυκτό κιτρίνη και όχι για συνθετικό, κατά τον Μεσαίωνα δε γινόταν παραγωγή κιτρίνη…θερμαίνοντας τον αμέθυστο. Αστρολογικά ανήκει στα διδυμάκια, που βεβαίως όλοι μπορούν να αγοράσουν ένα κοσμηματάκι με κιτρίνη διότι κάθε άλλο παρά ακριβό πετράδι είναι! Βοηθάει στη λειτουργία του ήπατος και του παγκρέατος, στη πέψη και αποφορτίζεται στο νερό! Είναι το πετράδι που βρίσκουμε στις Η.Π.Α. (Βορ. Καρολίνα, Κολοράντο), όπως και στη Μαδαγασκάρη και στη Ρωσία. Στην Ευρώπη δεν υπάρχει σε αφθονία, βρίσκουμε όμως στη Τσεχία, Γαλλία και Σκωτία. Όμοια σχεδόν πέτρα είναι το τοπάζι αλλά είναι ακριβότερη!

Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου

Author: Δέσποινα Γρηγοριάδου Email:[email protected]

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στην Ανάληψη.


Κόρη του Φωκίωνος και της Χριστίνας Γρηγοριάδη εκ Κωνσταντινουπόλεως.

-Φοίτησε στο Ελληνοελβετικό δημοτικό Αγλαΐας Σχοινά και στη συνέχεια στο Ελληνογαλλικό κολλέγιο Calamari. Αυτό ήσαν δύο ιστορικά σχολεία της Θεσσαλονίκης.

-Από μικρή είχε μία ιδιαίτερη κλήση στον γραπτό λόγο και πήρε από την Εθνική Τράπεζα το Πρώτο βραβείο στη Θεσσαλονίκη για την έκθεση που έγραψε με θέμα: «Η Αποταμίευση».

-Είχε κλήση επίσης στην Ιστορία, στη Γεωγραφία, με αποτέλεσμα αργότερα να γίνει επίτιμο μέλος του National Geographic.

-Γνωρίζει άριστα Γαλλικά με δίπλωμα από τη Γαλλική Λαϊκή Αποστολή (Μission Laique Francaise).

-Γνωρίζει πολύ καλά Αγγλικά.

-Φοίτησε στο Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe αλλά δεν ολοκλήρωσε το εντατικό τμήμα σπουδών, διότι παντρεύτηκε 19 ετών. Είναι αλήθεια ότι τη θλίβει πολύ το γεγονός ότι άφησε τη Γερμανική γλώσσα και το πιάνο που η μητέρα της (πολύ καλή πιανίστα) την εκπαίδευε.

-Από πολύ μικρή ζωγράφιζε, κεντούσε και έγραφε ποιήματα. Σκέπτεται να εκδώσει τη πρώτη ποιητική της συλλογή.

-Από βιώματα που έχει και λόγω της έφεσης της στις ξένες γλώσσες, καταλαβαίνει και Ιταλικά και Τουρκικά, αλλά δυσκολεύεται να μιλήσει! Στόχος της είναι να μάθει και πιστεύει φανατικά στη δια βίου μάθηση.

-Εργάσθηκε στη Γερμανική Καπνεμπορική Εταιρεία Intertab, S.A και στην Αμερικάνικη Καπνεμπορική Εταιρεία Gretoba, S.A, καθώς και στη ΔΕΗ με σύμβαση.

-Μετά διορίσθηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων σαν Μεταφράστρια-Διερμηνέας και συνταξιοδοτήθηκε με 22 χρόνια υπηρεσία.

-Είναι παντρεμένη με τον Γεωτεχνικό- Περιβαλλοντολόγο Ηλία Ασπρούκο, προϊστάμενο στο ΥΠΕΧΩΔΕ και έχει μία κόρη τη Χριστίνα, πτυχιούχο Γαλλικής Φιλολογίας, και μία εγγονή 4 ετών τη Μαριάννα.

-Εκλεγόταν επί σειρά ετών με τη ΔΑΚΕ που ήταν ιδρυτικό μέλος στην ΠΟΣΥΠΕΧΩΔΕ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημ. Έργων).

-Έλαβε μέρος ως εκλεγμένη σύνεδρος σε 3 συνέδρια της Νέας Δημοκρατίας περισσότερο για αλλαγή απόψεων και λιγότερο από «κομματικό χρέος», δεδομένου ότι διαφωνεί σε πολλά, ιδιαίτερα δε σε γυναικεία θέματα, περιβάλλοντος και εργασιακά!

-Σπούδασε και αποφοίτησε με άριστα Ιστορία Τέχνης, Ιστορία Τέχνης μη Δυτικών Χωρών, Ζωγραφική και Χρωματολογία, Επικοινωνία-Δημόσιες Σχέσεις και Εικαστικό Κόσμημα, στο ATHENS COLLEGE OF FINE ARTS (University of Bolton) και πήρε μέρος σε πολλά σεμινάρια που αφορούν τη Τέχνη. Κάνει συνέχεια οδοιπορικά που αφορούν τη Τέχνη των Λαών και αρθρογραφεί.

-Είναι συνεργάτης στο εφημεριδοπεριοδικό «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΝ ΑΙΓΙΩ» όπου εκδότρια είναι η κόρη της.

-Η κατασκευή του Εικαστικού Κοσμήματος ιδιαίτερα τη συγκινεί και ήδη έκανε μία επιτυχή έκθεση στη ΧΕΝ Γλυφάδας.

-Από μικρό παιδί δούλευε (παράλληλα με το σχολείο) στο δικηγορικό γραφείο του παππού της ποινικολόγου Εμμανουήλ Λεωνίδα. 

Προηγούμενο άρθροΟ Ροδονίτης
Επόμενο άρθροΤο Ζιρκόνιο