Συντάχθηκε από Δέσποινα Γρηγοριάδου
Πολλές παλιές συνήθειες, συνήθειες σεβασμού και πολιτισμού που έφεραν οι Κωνσταντινουπολίτες,… δεν υφίστανται πλέον!
Οι γιαγιάδες μας όμως τις κράτησαν με ευλάβεια!
Όταν πήγαιναν π.χ. στην Εκκλησία για να πάρουν αγιασμό τα Θεοφάνεια ή άλλη γιορτινή ημέρα, τον έβαζαν σε ειδικό ασημένιο δοχείο που το είχαν επί τούτου και το ‘φερναν στο σπίτι τυλιγμένο σ’ ένα κεντημένο λινό ύφασμα, δηλ. σε μια άσπρη λινή πετσέτα!
Ψάχνοντας στο παλιό μπαουλάκι της γιαγιάς βρήκα το μικρό ασημένιο τάσι για το αντίδωρο!
Ποτέ την Κυριακή δεν ξεχνούσε να το βάλει στη τσάντα της! Ήταν δε κάτι πολύ όμορφο να βλέπεις τις κυρίες στη σειρά με το τασάκι στο χέρι να προχωρούν με πολλή ευλάβεια προς τον ιερέα για να πάρουν το αντίδωρό τους για το σπίτι… μετά τη λειτουργία!
Ο ιερέας έβαζε νοικοκυρεμένα το αντίδωρο μέσα στο τασάκι και αυτές το τύλιγαν πάλι στη καθαρή άσπρη κεντημένη πετσετούλα και το ‘βαζαν στη τσάντα τους!
Την όμορφη αυτή συνήθεια τη πρόλαβα, τη θυμούμαι από τότε που ήμουν πολύ μικρό κοριτσάκι, μέχρι τα τριάντα μου που έχασα τη γιαγιά μου για πάντα!
Δέσποινα Γρηγοριάδου
Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου
Author: Δέσποινα Γρηγοριάδου Email:[email protected]
