Συντάχθηκε από Ηλίας Ασπρούκος
Είναι γεγονός πως αυτό που ενόχλησε κυρίως από τη «βαριά» ήττα κόντρα στην Αρμάνι Μιλάνο ήταν ο τρόπος: η αγωνιστική κατάρρευση, αυτή η δίχως σταματημό κατηφόρα στο δεύτερο ημίχρονο, η παράδοση στον αντίπαλο, η οποία θύμισε ορισμένες περσινές άσχημες καταστάσεις, στις οποίες ο Ολυμπιακός αδυνατούσε να αντιδράσει από τη στιγμή που ο αντίπαλος ξέφευγε με διψήφιο αριθμό στη διαφορά στο σκορ.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, ήταν… φάντασμα του εαυτού του στο ΣΕΦ κόντρα στην Αρμάνι Μιλάνο. Ήταν μία ήττα που πλήγωσε τον εγωισμό και το πρεστίζ των «ερυθρόλευκων», αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήρθε η καταστροφή. Όπως όμως οι Πειραιώτες δεν έγιναν φαβορί για το φάιναλ φορ με τα «διπλά» που πήραν στις έδρες των Χίμκι και Μπασκόνια, έτσι και μετά τη «σφαλιάρα» από τους Ιταλούς δεν έγιναν ομάδα που δύσκολα θα περάσει στα πλέι οφ.
Πρόκειται για ένα πρωτάθλημα- μαραθώνιο και όλες οι ομάδες θα έχουν τις καλές στιγμές τους, αλλά και απώλειες. Το σημαντικό είναι να καταφέρει ο κάθε σύλλογος να παρουσιαστεί πανέτοιμος όταν πρέπει, την άνοιξη, είτε θα έχει το πλεονέκτημα έδρας στα προημιτελικά είτε το μειονέκτημα. Είδατε και πέρσι, που το συγκρότημα του Γιάννη Σφαιρόπουλου τερμάτισε στην Τρίτη θέση. Είχε το αβαντάζ, αλλά γνώρισε τον αποκλεισμό από τη Ζαλγκίρις Κάουνας, γιατί οι Λιθουανοί ήταν σε μεγαλύτερη ετοιμότητα.
Πάντως, είναι σημαντικό να εμπεδώσει και να καταλάβει ο φίλαθλος κόσμος του Ολυμπιακού πως το φετινό σύνολο του Ντέιβιντ Μπλατ δεν θα είναι μία κλασική και παραδοσιακή ομάδα έδρας, όπως συνήθιζαν να παρουσιάζονται εδώ και χρόνια οι Πειραιώτες. Δεν θα πρόκειται για την παρέα που συνήθως έπαιρνε δώδεκα- δεκατρείς νίκες σε δεκαπέντε ματς στο ΣΕΦ και από εκεί και πέρα μάζευε και ορισμένα «διπλά» μακριά, από το «σπίτι» της. Οι «ερυθρόλευκοι» στην καλή μέρα τους θα μπορούν να νικήσουν δίχως φόβο τον κάθε αντίπαλο, σε οποιοδήποτε έδρα, αλλά στην κακή τους είναι ικανοί να ηττηθούν από όλους. Δεν θα εκπλαγούμε αν για παράδειγμα πάρουν «διπλό» μέσα στη Μόσχα επί της ΤΣΣΚΑ και … χάσουν από την (πρωτάρα στη διοργάνωση) Γκραν Κανάρια στο Φάληρο.
Βλέπετε, ο φετινός Ολυμπιακός είναι μία ανανεωμένη ομάδα, με καινούργιο προπονητή (και σταφ), με αρκετές προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ του, που παίζει μπάσκετ με μία διαφορετική φιλοσοφία και θα χρειαστεί χρόνος, υπομονή και παιχνίδια ώστε οι Πειραιώτες να αποκτήσουν την επιθυμητή ομοιογένεια, διάρκεια και σταθερότητα στην απόδοσή τους. Είναι δεδομένο πως θα έρθουν και άλλες μεγάλες νίκες, όπως και ζόρικες ήττες, και το ζητούμενο είναι οι «ερυθρόλευκοι» να καταφέρουν να διαχειριστούν σωστά όλες αυτές τις αναταράξεις. Να βγουν ζωντανοί από τους κραδασμούς και από τα σκαμπανεβάσματα που θα βιώσουν, παρουσιάζοντας προς το τέλος της σεζόν ένα εξαιρετικό σύνολο, που θα στοχεύει στην επιστροφή στις διακρίσεις και στους τίτλους. Η λέξη υπομονή ίσως να είναι τετριμμένη, αλλά ταυτόχρονα περισσότερα αναγκαία από ποτέ τα τελευταία χρόνια.
Ας αφήσουμε τον Ντέιβιντ Μπλατ, λοιπόν, να δουλέψει όπως ξέρει και μπορεί. Επιβάλλεται να υπάρχει εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του, όχι μόνο μετά τις μεγάλες ήττες, αλλά ύστερα και από τις «βαριές» ήττες. Είναι ένας πολύπειρος κόουτς, εγνωσμένης αξίας, με ιδέες και ικανότητες και αναμφισβήτητα ξέρει τον τρόπο τόσο στο να δημιουργεί ομάδες που θα κάνουν πρωταθλητισμό και θα παίρνουν τίτλους όσο και σύνολα που θα παίξουν ωραίο, θεαματικό και θελκτικό μπάσκετ.
Δεν είναι τυχαίο πως όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού μιλούν με εξαιρετικά λόγια τόσο για την ποιότητά του ως προπονητή όσο και για τη μέχρι τώρα δουλειά που έχει κάνει στην ομάδα.
Ήδη βλέπουμε θετικά στοιχεία, τόσο στο κομμάτι της επίθεσης όσο και σε εκείνο της δημιουργίας. Ναι, υπάρχουν ορισμένες αδυναμίες στην άμυνα, οι οποίες κοστίζουν στην πράξη στην ομάδα, αλλά είναι καλό που «πληγώνουν» τώρα, ώστε οι Πειραιώτες να δουλέψουν πάνω σε αυτές και να βελτιωθούν ενόψει της συνέχειας.
Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου
Author: Ηλίας Ασπρούκος Email:[email protected]
