Η συναίνεση χρησιμοποιείται αφηρημένα ως έννοια από όσους επιδιώκουν τη συμπάθεια των αντιπάλων τους, αποφεύγοντας την ουσία της πολιτικής αντιπαράθεσης και από τους οπαδούς των soft politios, δηλαδή το τίποτε της πολιτικής.

Η συναίνεση είναι λέξη που προδιαθέτει θετικά, όπως οι λέξεις: Ειρήνη, δικαιοσύνη, αγάπη κ.ο.κ. Σήμερα όμως πια είναι η αξία της, ποιο είναι το περιεχόμενό της;

Ο Σύριζα σήμερα που έχει έλθει προ τετελεσμένων γεγονότων (μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα) ζητάει συναίνεση. Το ΠΑΣΟΚ μας λέει να καθίσουμε όλοι κάτω να βρούμε μια κοινή συνιστώσα. Δεν λέω καλό είναι αυτό μόνο που έπρεπε να γίνει πριν έλθουν εδώ τα πράγματα. Αλλά ας υποθέσουμε ότι καθόμαστε σήμερα σε ένα κοινό τραπέζι να τα βρούμε, να χαράξουμε μία ενιαία πολιτική.

Πως όμως μπορείς να βρεις τη συνιστώσα όταν ακούς αυτά τα κουφά του Σύριζα.

Που να συναινέσουν π.χ. η Ν.Δ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι κ.α. με τον Σύριζα; Στην διαχείριση της μετανάστευσης; Τι έχει γίνει αγαπητοί μου φίλοι από όλα αυτά που συμφωνήθηκαν στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;

Τα κλειστά κέντρα για τους παράνομους μετανάστες έγιναν; Ο διαχωρισμός προσφύγων και παράνομων γίνεται; Η μετακίνησή τους από τα νησιά που υποφέρουν δεν γίνεται.

Σε τι δηλ. να συναινέσει η Ν.Δ. στην εξόντωση των ελευθέρων επαγγελματιών;

Στην ταξική φορολογία; Στη χειραγώγηση της δικαιοσύνης; Μήπως έπρεπε να συμπράξει και στα σχέδια του κ. Παππά για τον έλεγχο του τηλεοπτικού τοπίου;

  • Ή να συμπράξει και στην επίθεση του κ. Φίλη κατά της Εκκλησίας..
  • Ή να συναινέσει στην παρέλαση των μαθητών την 28η Οκτωβρίου με την μουσική υπόκρουση του ύμνου του ΕΛΑΣ;
  • Ή να συναινέσει να παίρνουν φοιτητικές άδειες από τις φυλακές οι καταδικασμένοι τρομοκράτες;
  • Ή να συναινέσει στην αποφυλάκιση καθαρμάτων της εγκληματικότητας που δολοφονούν υπερήλικες για λόγους αποσυμφόρησης των φυλακών;

Κάποιοι είπαν ότι το καλό δημόσιο σχολείο μπορεί να αποτελέσει σημείο συναίνεσης με τον Σύριζα. Πως δηλαδή;

Με την κατάρα στην αριστεία; Με τον διωγμό των πρότυπων δημόσιων σχολείων; Ή μήπως με τον διωγμό των ιδιωτικών σχολείων και του δικαιώματος επιλογής των γονέων;

Οι διαφορές που δεν θα επιτρέψουν ποτέ οποιαδήποτε συναίνεση και παράγουν αυτές τις πολιτικές αντιπαραθέσεις είναι βαθιά αξιακές και ιδεολογικές και θα τελειώσουν μόνο όταν κλείσει οριστικά ο παρών ιστορικός κύκλος.

Η ανασυγκρότηση της χώρας προϋποθέτει τη συντριβή των δεξιών και αριστερών λαϊκιστών. Όχι τη συναίνεση, όχι τη συνεννόηση: μόνο την ηθική και πολιτική τους ήττα.

Η ηθική έχει ήδη συντελεστεί. Η πολιτική δεν θα αργήσει.

Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου

Author: Ηλίας Ασπρούκος Email:[email protected]


Προηγούμενο άρθροΜε πένα και μελάνι
Επόμενο άρθροΗ ανάπλαση στο Αίγιο … και το γεφύρι της Άρτας !