Συντάχθηκε από Δέσποινα Γρηγοριάδου

Όχι φίλες μου, θα ήταν ψέματα αν σας έλεγα, πως αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία το βρήκα στο σεντούκι της γιαγιάς! Είναι και ήταν ανέκαθεν κάτι προσωπικό του παππού μου που το είχε στο δικηγορικό του γραφείο και το έβαζε πάνω στα δικόγραφα για να μη του τα παίρνει ο αέρας του ανεμιστήρα ή όταν άνοιγε το παράθυρο,.. όταν ντουμάνιαζε από τον καπνό το γραφείο στην αιχμή της δουλειάς!

Είναι βαρύ μαρμαράκι και η κοπέλα από massif μέταλλο βιδωτή επάνω στο μαρμαράκι! Είναι έργο τέχνης και τ’ αγαπώ πολύ από πολύ μικρή. Λίγα πραγματάκια έχω απ’ αυτόν, διότι έφυγε φτωχός, περιουσία δεν έκανε διότι… σε πολλούς φτωχούς δεν έπαιρνε χρήματα κι’ ας έφερνε εις πέρας δύσκολες ποινικές υποθέσεις ! 

Αγαπούσε τη ζωή και του αρκούσε να ζει αξιοπρεπώς, διότι τα λεφτά… έχουν βάσανα… έλεγε!

Δ. Γ.

Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου

Author: Δέσποινα Γρηγοριάδου Email:[email protected]

Προηγούμενο άρθροΤο ραδιόφωνο της Κατοχής
Επόμενο άρθροΤο καραφάκι για το… χωνευτικό