Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 1941
Σήμερα επήγαμε σχολείο. Τίποτα δεν άλλαξε από τον Ιούλιο, ετηρήθη ακόμα και το πρόγραμμα δεν είναι αρχή νέας τάξεως.
Σήμερα είναι η Δευτέρα επέτειος της κηρύξεως του τραγικού παγκοσμίου πολέμου που ακόμα δεν τελείωσε και ούτε φαίνεται να τελειώσει. Τέτοια μέρα το 1939 ευρισκόμεθα εις τα Χαλκιάνικα, όταν εμάθαμε ότι η Γερμανία εκήρυξε τον πόλεμον, εστεναχωρήθημεν και χωρίς να προβλέπομεν ότι θα ευρισκόμεθα σήμερα εις την αθλίαν κατάστασιν που ευρισκόμεθα.
Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου
Δεν πάει μια ώρα που δύο Ιταλοί, ελθόντες από την Παραλίαν, εμπογιάτησαν στον τοίχο μας και σε άλλους τοίχους ένα V, το οποίον σημαίνει η Νίκη είναι δική τους, χωρίς να λογαριάζουν αν εμείς βαστάμε να το βλέπουμε, αλλά και τι μπορούμε να κάνουμε; Να το χαλάσουμε, αλλοίμονο θάνατος!!!
Οι Γερμανοί γράφουν ότι περικύκλωσαν την Πετρούπολιν, που σε λίγο θα είναι δικιά τους.
Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 1941
Είναι η σημερινή μέρα μια φθινοπωρινή μέρα, κρύον που φέρνει τις πρώτες ανατριχίλες!
Η βροχή κτυπά στο τζάμι σαν ένα θλιβερό μήνυμα… και εγώ εδώ στο γραφείο μου καθισμένη, σηκώνω κάπου-κάπου το κεφάλι μου από το βιβλίο και κοιτάω την βροχή που πέφτει αδιάκοπα και κάπου-κάπου τραντάσσομαι από τον βρόντο κάποιου κεραυνού. Αλλά τι βλέπω; Ο ήλιος που ήτο κρυμμένος από το πρωί , τώρα ηύρε κάποια διέξοδο από τον μελανό ουρανό και έρχεται
δειλά-δειλά να μας ζεστάνει και οι σταλαγματιές της βροχής που έχουν σταθεί στο δένδρο λάμπουν σαν μικροί αδάμαντες.
Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 1941
Σήμερα είναι τα γενέθλιά μου. Σαν σήμερα το 1925 ήλθα κι εγώ εις τον κόσμον αυτόν. Σήμερα λοιπόν είμαι 17 ετών, πώ!πώ! πρώτη χρονιά στα γενέθλιά μου λυπούμαι που εμεγάλωσα ένα χρόνο. ΄Οταν ήμουν μικρή ονειροπολούσα την ηλικίαν αυτήν και τώρα ήλθε… και λέω καλύτερα να ήμουν πιο μικρή…
΄Ηθελα να ήμουν πιο μικρή για να περνούσα την ωραίαν ηλικίαν αυτήν μέσα σε ευτυχισμένες ημέρες και όχι μέσα στις μαύρες του πολέμου μέρες…
Σήμερα οι Γερμανοί λέγουν ότι κατέλαβον το Κίεβον.
Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 1941
Χθες εκάηκεν το Πατριαρχείον της Κωσταντινουπόλεως και εκάησαν ιερά σκεύη αμυθήτου αξίας. Ο Βασιλεύς μας Γεώργιος Β΄ μετέβη εις Αγγλία.
Σήμερα δοκιμάσαμε και την μπομπότα, οι περισσότεροι μπομπότα τρώνε, στάρι πολλοί λίγοι έχουν ή ολίγον και παρακαλούν τον Θεό να έχουμε και από αυτή, αλλά και αυτή αργότερα θα σωθεί. Αλλά τρώγεται με 200 δρχ. η οκά, και όμως ο κόσμος φοβούμενος την πείνα το αγοράζει το αραποσίτι με 200 δρχ. Το στάρι δεν έχει τιμή γιατί δεν υπάρχει.
