Από τον Ηλία Δημ. Ασπρούκο
Κάποιοι λένε στον Κ. Μητσοτάκη “Κάντο όπως ο Τσίπρας” επαινώντας την κακή συμφωνία των Πρεσπών και του προτείνουν να υπογράψει μια παρόμοια Συμφωνία του Αιγαίου. Είμαι όμως βέβαιος ότι ο Κ. Μητσοτάκης θα αποφύγει την παγίδα του στημένου διαλόγου που απαιτούν εχθροί και σύμμαχοι. Όχι λοιπόν στις Πρέσπες του Αιγαίου.
Ένα μεγάλο ποσοστό της κοινής γνώμης θα έδινε θετικό πρόσημο στην πρωτοβουλία προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Πολλοί σημαντικοί άνθρωποι προβάλλουν αντί της στρατηγικής του κατευνασμού που στήριξαν επί πολλές δεκαετίες μια στρατηγική που εμπεριέχει πολλά στοιχεία ενδοτισμού.
Δηλ. να γίνει διαπραγμάτευση όπου η Ελλάδα θα χάσει ένα μεγάλο ή μικρό μέρος της Εθνικής της Κυριαρχίας ή των θαλάσσιων ζωνών της.
Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί το “Oruc Reis” ως πιόνι με σκοπό να ενισχύσει τις γεωπολιτικές διεκδικήσεις. Όμως το θέμα εδώ είναι τι γίνεται με μας. Είμαστε ένα εθνικά κυρίαρχο κράτος ή προτεκτοράτο της Μέρκελ; Και γεννάται εδώ το ερώτημα αν οι Τούρκοι βάλουν στο τραπέζι 10-12 θέματα και εμείς ένα και μοναδικό ποιος παίζει στην περίπτωση αυτή πιο δυνατά; Δεν υπάρχει περίπτωση να επιβληθούν κυρώσεις στην συνδιάσκεψη των χωρών διότι η Μέρκελ το παίζει έξυπνα και εφόσον ο Ερντογάν παίρνει από τις τηλεφωνικές διασκέψεις αυτά που θέλει βγαίνει και βρίζει την Ελλάδα και τους Έλληνες και εμείς απορούμε για την συμπεριφορά του.
Αν βάλει ο Μακρών κάποιο φρένο στον διπλό ρόλο της Γερμανίας τότε κάτι θα γίνει. Διαφορετικά θα φτιάξουν τον Ερντογάν πραγματικό Σουλτάνο.
