Συντάχθηκε από Δέσποινα Γρηγοριάδου
Ήμουν στο δημοτικό σχολειό όταν πήγαμε στη Βενετία οικογενειακά και οι παραστάσεις μου που είχα ήσαν πολύ συγκεχυμένες!
Αυτή τη φορά ομολογώ πως χάρηκα πολύ το οδοιπορικό μας, διότι μ’ αυτές τις λίγες ή πολλές γνώσεις που έχω στην Ιστορία της Τέχνης,… είδα τη Βενετία με άλλο μάτι! Ο Ηλίας Ασπρούκος από τη πλευρά του θα τονίσει τα μειονεκτήματα της πόλης!
Βέβαια η εποχή που πήγαμε έχει πολύ συνωστισμό και πολλή υγρασία. Νομίζω πως τελικά τα τέλη του Σεπτέμβρη είναι η καταλληλότερη εποχή!
Βεβαίως εμείς οι φιλότεχνοι δεν πρέπει να ξεχνούμε τη Bienale με τις τόσες εκθέσεις θεάτρου, κινηματογράφου, μουσικής, φωτογραφίας και αρχιτεκτονικής!
Η δε Διεθνής Gallery Μοντέρνας Τέχνης που είναι ένα εντυπωσιακότατα δείγμα Baroque είναι γεμάτη με υπέροχα έργα των:Rodin, Klimt, Liebermann και άλλων.
Η χάρη των καναλιών της «τρελαίνει» τους τουρίστες, αλλά επειδή είναι γνωστότατο το γεγονός ότι γίνονται ατέλειωτες έρευνες στο υπέδαφος της που βυθίζεται σιγά-σιγά,… αυτό δημιουργεί μεγάλη θλίψη! Στήνουν λοιπόν ένα σχέδιο σωτηρίας της πόλης…’μπρος στην απειλή της πλήρους εξαφάνισής της! Ας μη ξεχνούμε δε ότι είναι χτισμένη σε συστάδα από 117 νησάκια που επικοινωνούν μεταξύ τους με 400 γεφύρια και 150 κανάλια! Βέβαια μια βόλτα με γόνδολα… κοστίζει 100 €, αλλά δεν επιχείρησα να μπω λόγω φόβου… «ανατροπής» και ο άνδρας μου… γελούσε γοερά!
Έτσι στερήθηκα αυτή τη πολυτέλεια που κυνηγούν μετά μανίας όλοι οι ρομαντικοί του κόσμου!
Κυκλοφορείς σχετικά άνετα με το Vaporetto από τη PiazzaleRoma, που βρίσκεται πλάι στον σιδηροδρομικό σταθμό που τα τρένα έρχονται από την Ελβετία. Το φαγητό είναι πολύ ακριβό, αλλά βρίσκεις κανείς ωραιότατα ταβερνάκια… εκτός πλατείας του Αγίου Μάρκου, που είναι η μόνη πλατεία που λέγεται Piazza και… εκεί γινόντουσαν οι εκτελέσεις! Τις άλλες πλατείες τις αποκαλούν campi. Προστάτης Άγιος είναι ο Άγιος Μάρκος και… ότι αξίζει είναι το Μεγάλο Κανάλι (GrandeCanal ή Canalazzo).
Ίσως η πιο φημισμένη πλατεία στον κόσμο, σαν πελώριο, μαρμάρινο σαλόνι που ολόγυρα βρίσκουμε καταστήματα, ζαχαροπλαστεία και στοές… είναι αυτή του Αγίου Μάρκου.
Μπροστά από τη βασιλική του Αγίου Μάρκου υπάρχουν τρεις στήλες από τον 16ο αι. που συμβολίζουν τη Βενετσιάνικη κυριαρχία στη Κύπρο, τον Μωριά και την Κρήτη.
Η βασιλική του Αγίου Μάρκου κτίστηκε το 1063 και ήταν το… παρεκκλήσι των Δόγηδων για τις δημόσιες εμφανίσεις τους. Υπάρχει και ο Τάφος του Ευαγγελιστή Μάρκου σε σχήμα σταυρού. Ο πλούσιος διάκοσμος της έδωσε το όνομα «Χρυσή Εκκλησία». Επίσης στη πλατεία του Προστάτη- Αγίου Μάρκου υπάρχει ο Πύργος του Ρολογιού και το Παλάτι των Δόγηδων από τον 12ο αι. η δε πασίγνωστη «Γέφυρα των Στεναγμών» ενώνει τις φυλακές των μελλοθανάτων με το παλάτι των Δόγηδων και την περνούσαν πηγαίνοντας για εκτέλεση,… αφήνοντας τον τελευταίο τους στεναγμό!
Το Canal Grande είναι 2 μίλια με ωραιότατα παλάτια στις όχθες και των οποίων ο ρυθμός είναι ο Καθαρά Ενετικός με στοιχεία Baroque. Ακόμα υπάρχουν παλάτια όπου διαμένουν απόγονοι των Δόγηδων, αποτελούνε την Αριστοκρατία της Βενετίας και έξω από το παλάτι τους υπάρχει και το οικογενειακό τους οικόσημο!
Μετά περνούμε τη Γέφυρα Ριάλτο (έργο του 15ου αι.) που βρίσκεται το εμπορικό κέντρο της Βενετίας. Εκεί κοντά είναι και το Μαρμάρινο παλάτι όπου κάθε χρόνο γίνεται το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Με καραβάκι ή water taxi μπορούμε να επισκεφθούμε το νησάκι Muranoπου ήταν το κέντρο της υαλουργίας από το 1292. τα κρυστάλλινα κοσμήματα και τα αντικείμενα, όπως και τα φωτιστικά είναι εκπληκτικά, τα δε σπίτια του Murano είναι καθαρά Αναγεννησιακού ρυθμού. Αξίζει να επισκεφθούμε και το Μουσείο της Υαλουργίας. Μετά αξίζει να επισκεφθούμε το ψαράδικο νησάκι Burano με τα πολύχρωμα σπιτάκια για να τα ξεχωρίζουν από μακριά οι ναυτικοί-νοικοκυραίοι!
Το τελευταίο ψαράδικο νησάκι που επισκεφθήκαμε ήταν το Torcello, όπου απολαύσαμε υπέροχα σουβλάκια με θαλασσινά, δηλ. με γαρίδες, καλαμαράκια, μπακαλιαράκια!… Βέβαια εμείς θέλαμε ουζάκι, αλλά δεν υπήρχε,… οπότε περιοριστήκαμε στη μπύρα που δεν είχε καμία σχέση με την γερμανική!
Έχω γράψει δεκάδες οδοιπορικά προσπαθώντας να τονίσω την ιστορική και καλλιτεχνική πλευρά μιας πόλης, ελπίζω κάτι να κατάφερα και ελπίζω να τα κρατάτε σαν guide που θα σας βοηθήσει πολύ!
Η Βενετία που ήταν γενέτειρα του Antonio Vivaldi είναι:
«Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς!»
Τελειώνοντας οφείλω να τονίσω πως πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε το PalazzoDucale (= Παλάτι Δόγηδων) που είναι Γοτθικής Αρχιτεκτονικής και από το 1923 έγινε Μουσείο, θα θαυμάσετε τα διαμερίσματα των Δόγηδων και την Αίθουσα της Γερουσίας.
Επίσης πρέπει να δείτε το Παλάτι- Μουσείο Ca’ Rezzonico Ενετικής Τέχνης και βρίσκεται στο Campo San Barnaba.
Η Εκκλησία Santa Maria Gloriosa dei Frari γοτθικής αρχιτεκτονικής έχει εξαιρετικά έργα των Tiziano, Donatello και Bellini.
Επίσης πρέπει να θαυμάσετε το Cad ’Oro στο μεγάλο κανάλι, την εκκλησία Santa Maria della Salute που χτίστηκε μετά τη πανούκλα του 1630 πλάι στη γέφυρα Accademia, είναι κατάλευκη και μέσα θα θαυμάσετε έργα του Tintoretto και του Tiziano. Επίσης ενδιαφέρον έχει η εκκλησία Santa Maria dei Miracolli που είναι κοντά στη γέφυρα του Rialto.
Το φαγητό είναι ακριβό, αλλά εμείς τρώγαμε… με ελληνικές τιμές στο εστιατόριο RosticceriaGislon και παγωτό κοντά στο Rialto, Suco Gelatoteca!
Όσο για το Caffé Florian στη πλατεία του Αγίου Μάρκου… 2- ice tea και ένα παγωτό μετά… μουσικής, κόστισαν 42 euros!
… Βλέπετε, θέλαμε Florian του 16ου αι.,… αλλά βρεθήκαμε σε μια άλλη εποχή, εποχή της Αναγέννησης!
Επίσης αξίζει τον κόπο να κάνει κανείς μία ημερήσια εκδρομή στη πόλη της Ιουλιέτας, Verona που’ χει ιστορία και ομορφιά Τέχνης 2.000 ετών και είναι χτισμένη στις όχθες του Αδίγη!
Ακολουθείστε το πρόγραμμα που σας έγραψα και δεν θα το μετανιώσετε,… μόνο που θα κουραστείτε λίγο!
Αξίζει όμως τον κόπο!
Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου
Author: Δέσποινα Γρηγοριάδου Email:[email protected]
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στην Ανάληψη.
Κόρη του Φωκίωνος και της Χριστίνας Γρηγοριάδη εκ Κωνσταντινουπόλεως.
-Φοίτησε στο Ελληνοελβετικό δημοτικό Αγλαΐας Σχοινά και στη συνέχεια στο Ελληνογαλλικό κολλέγιο Calamari. Αυτό ήσαν δύο ιστορικά σχολεία της Θεσσαλονίκης.
-Από μικρή είχε μία ιδιαίτερη κλήση στον γραπτό λόγο και πήρε από την Εθνική Τράπεζα το Πρώτο βραβείο στη Θεσσαλονίκη για την έκθεση που έγραψε με θέμα: «Η Αποταμίευση».
-Είχε κλήση επίσης στην Ιστορία, στη Γεωγραφία, με αποτέλεσμα αργότερα να γίνει επίτιμο μέλος του National Geographic.
-Γνωρίζει άριστα Γαλλικά με δίπλωμα από τη Γαλλική Λαϊκή Αποστολή(Μission Laique Francaise).
-Γνωρίζει πολύ καλά Αγγλικά.
-Φοίτησε στο Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe αλλά δεν ολοκλήρωσε το εντατικό τμήμα σπουδών, διότι παντρεύτηκε 19 ετών. Είναι αλήθεια ότι τη θλίβει πολύ το γεγονός ότι άφησε τη Γερμανική γλώσσα και το πιάνο που η μητέρα της (πολύ καλή πιανίστα) την εκπαίδευε.
-Από πολύ μικρή ζωγράφιζε, κεντούσε και έγραφε ποιήματα. Σκέπτεται να εκδώσει τη πρώτη ποιητική της συλλογή.
-Από βιώματα που έχει και λόγω της έφεσης της στις ξένες γλώσσες, καταλαβαίνει και Ιταλικά και Τουρκικά, αλλά δυσκολεύεται να μιλήσει! Στόχος της είναι να μάθει και πιστεύει φανατικά στη δια βίου μάθηση.
-Εργάσθηκε στη Γερμανική Καπνεμπορική Εταιρεία Intertab, S.A και στην Αμερικάνικη Καπνεμπορική Εταιρεία Gretoba, S.A, καθώς και στη ΔΕΗ με σύμβαση.
-Μετά διορίσθηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων σαν Μεταφράστρια-Διερμηνέας και συνταξιοδοτήθηκε με 22 χρόνια υπηρεσία.
-Είναι παντρεμένη με τον Γεωτεχνικό- Περιβαλλοντολόγο Ηλία Ασπρούκο, προϊστάμενο στο ΥΠΕΧΩΔΕ και έχει μία κόρη τη Χριστίνα, πτυχιούχο Γαλλικής Φιλολογίας, και μία εγγονή 4 ετών τη Μαριάννα.
-Εκλεγόταν επί σειρά ετών με τη ΔΑΚΕ που ήταν ιδρυτικό μέλος στην ΠΟΣΥΠΕΧΩΔΕ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημ. Έργων).
-Έλαβε μέρος ως εκλεγμένη σύνεδρος σε 3 συνέδρια της Νέας Δημοκρατίας περισσότερο για αλλαγή απόψεων και λιγότερο από «κομματικό χρέος», δεδομένου ότι διαφωνεί σε πολλά, ιδιαίτερα δε σε γυναικεία θέματα, περιβάλλοντος και εργασιακά!
-Σπούδασε και αποφοίτησε με άριστα Ιστορία Τέχνης, Ιστορία Τέχνης μη Δυτικών Χωρών, Ζωγραφική και Χρωματολογία, Επικοινωνία-Δημόσιες Σχέσεις και Εικαστικό Κόσμημα, στο ATHENS COLLEGE OF FINE ARTS (University of Bolton) και πήρε μέρος σε πολλά σεμινάρια που αφορούν τη Τέχνη. Κάνει συνέχεια οδοιπορικά που αφορούν τη Τέχνη των Λαών και αρθρογραφεί.
-Είναι συνεργάτης στο εφημεριδοπεριοδικό «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΝ ΑΙΓΙΩ» όπου εκδότρια είναι η κόρη της.
-Η κατασκευή του Εικαστικού Κοσμήματος ιδιαίτερα τη συγκινεί και ήδη έκανε μία επιτυχή έκθεση στη ΧΕΝ Γλυφάδας.
-Από μικρό παιδί δούλευε (παράλληλα με το σχολείο) στο δικηγορικό γραφείο του παππού της ποινικολόγου Εμμανουήλ Λεωνίδα.