Συντάχθηκε από Δέσποινα Γρηγοριάδου
Το Βελιγράδι προπολεμικά ήταν μια από τις αγαπημένες πόλεις των Μακεδόνων, οι οποίοι την επισκεπτόντουσαν συχνά, είχαν εμπορικές δοσοληψίες και πολλοί έμεναν μόνιμα εκεί!
Δεδομένου όμως ότι το οδικό δίκτυο της πρώην Γιουγκοσλαβίας δεν ήταν τόσο καλό μέχρι το 1965, πήγαιναν πάντα με το τρένο που- απ’ ότι θυμάμαι από αφηγήσεις ηλικιωμένων-… έκανε για να φθάσει στο Βελιγράδι από τη Θεσσαλονίκη γύρω στις 15 ώρες, διότι ενδιάμεσα είχε πολλές στάσεις! Το τρένο ήταν πολύ καθαρό και πολυτελές για την εποχή του και η διαδρομή έφθανε μέχρι τη Βιέννη! Οι Μακεδόνες λοιπόν έμποροι ήσαν συνηθισμένοι σ’ αυτή τη διαδρομή Μπελγκράτι-Βιέννα, όπως έλεγαν, από την γαλλική ονομασία: Belgrade-Vienne!
Το Βελιγράδι τώρα είναι πρωτεύουσα της Σερβίας και από ιστορικής πλευράς χτίστηκε από τους Κέλτες τον 3ο αι. π.Χ. Στις μέρες μας δε η μέση θερμοκρασία είναι 26 βαθμούς Κελσίου εν αντιθέσει με παλιά που οι χειμώνες ήσαν παγωμένοι!
Τώρα το Βελιγράδι που είναι μια από τις 7 πρωτεύουσες που διασχίζει ο Δούναβης τραβά πολύ κόσμο, διότι και τα αεροπορικά εισιτήρια είναι φθηνά και τα ξενοδοχεία, αλλά και το φαγητό!
Το Βελιγράδι προχωρεί αλματωδώς μετά την αλλαγή του καθεστώτος από το 1989 και μετά και θεωρείται κατά κάποιο τρόπο η πόλη των αντιφάσεων, διότι μας βγάζει μία μελαγχολία ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο, αλλά και μια ζωντάνια, διότι συνυπάρχουν το παλιό και το καινούργιο! Το καινούργιο εστιάζεται σε μοντέρνα κτίρια, μπαράκια και πάρκα που έγιναν μετά τον πόλεμο!
Το πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου είναι το παλαιότερο και ίσως το καλύτερο στα Βαλκάνια και ιδιαίτερα καλή θεωρείται η Θεολογική σχολή. Περιττό βέβαια που αναφέρουμε ότι πλέον το αεροδρόμιο είναι διεθνές.
Τα παλιά αρχιτεκτονήματα της πόλης είναι ως επί το πλείστον Βικτωριανού ρυθμού, όχι όμως απόλυτα αυστηρού, τα μπαλκόνια όλο και κάτι περίτεχνο έχουν! Σημασία δεν έχει ότι είναι καλοσυντηρημένα και καθαρά… προσπαθώντας έτσι να θυμίσουν τα παλιά τους μεγαλεία!
Το πρώτο που πρέπει να επισκεφτείτε στο Βελιγράδι είναι ο υπέροχος πεζόδρομος Σκανταρλίγια (Skadarlija) που θεωρείται η Μονμάρτη του Βελιγραδίου! Εκεί βρίσκεις ότι θέλεις κυριολεκτικά! Οι λάτρεις της Τέχνης ακούνε τους πλανόδιους μουσικούς που καταφέρνουν και στήνουν γλέντι εν μέση οδώ με τους (διαφόρων εθνικοτήτων) περαστικούς τουρίστες, θα επισκεφθείτε galleries και θα φάτε ωραιότατα και καθαρά σε ταβέρνες.
Στην οδό Πρίγκιπα Μιχαήλ έχει μέγαρα υψηλής αρχιτεκτονικής από το 1870 με ισόγεια καινούργια μαγαζιά!
Η Μεγάλη Πλατεία Δημοκρατίας θεωρείται σημείο αναφοράς, κοντά θα επισκεφθείτε το Εθνικό Μουσείο, το καταπληκτικό σε εσωτερική πολυτέλεια που θυμίζει εποχές baroque Hotel Moskva που επίσης έχει απίθανη Αρχιτεκτονική και τέλος το κτίριο του Κοινοβουλίου.
Μη παραλείψετε να επισκεφθείτε το Καλεμέγκντα (Kalemegda) που είναι η κορυφή του λόφου, πλάι στη συμβολή των ποταμών Δούναβη και Sava!
Κάνοντας κανείς βόλτα εκεί η θέα είναι καταπληκτική, βλέποντας το κάστρο! Επίσης βολτίτσες κατά μήκος του ποταμού Sava και βεβαίως δεν παραλείπουμε να επισκεφθούμε το τεχνητό νησί Ada, που θεωρείται η… Χαβάη του Βελιγραδίου.
Κλείνοντας πρέπει να επισκεφθούμε και το Μουσείο του Τίτο (μαυσωλείο), ο οποίος ήταν εξυπνότατος και διατηρούσε καλές σχέσεις με την Ελλάδα!
Όχι γιατί οι Σέρβοι είναι ομόθρησκος και γείτονας λαός, αλλά δεν νιώθει ο Έλληνας ξένος στο Βελιγράδι! Μας δείχνουν ανοιχτά τη συμπάθειά τους με το πλατύ τους χαμόγελο και τις περιποιήσεις τους!
Μη ξεχάσετε να αγοράσετε σαλάμι Γαβριήλοβιτς, είναι πολύ πιο νόστιμο από αυτό της Ουγγαρίας. Να πιείτε ρακία με γεύσεις φρούτων και να απολαύσετε τη γκουρμέ γεύση της πάπιας!
Ο κατώτατος μισθός στη Σερβία είναι 300 euros, υπάρχει μεγάλη ανεργία, οι τιμές όμως για τους Έλληνες είναι πάρα πολύ προσιτές.
Νοικιάζετε εύκολα διαμέρισμα για διακοπές ή ένα υπέροχο δωμάτιο σε ποταμόπλοιο εν πλω που είναι υπέροχα! Πριν φύγετε βέβαια θα επισκεφθείτε τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Σάββα κι’ αν αγαπάτε πολύ την Τέχνη θα πάτε μέχρι τη Λουμπλιάνα, που θα σας γράψω μία άλλη φορά!
Αν πάτε στο Βελιγράδι, θα περάσετε πολύ καλά, σας το υπόσχομαι!
Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου
Author: Δέσποινα Γρηγοριάδου Email:[email protected]
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στην Ανάληψη.
Κόρη του Φωκίωνος και της Χριστίνας Γρηγοριάδη εκ Κωνσταντινουπόλεως.
-Φοίτησε στο Ελληνοελβετικό δημοτικό Αγλαΐας Σχοινά και στη συνέχεια στο Ελληνογαλλικό κολλέγιο Calamari. Αυτό ήσαν δύο ιστορικά σχολεία της Θεσσαλονίκης.
-Από μικρή είχε μία ιδιαίτερη κλήση στον γραπτό λόγο και πήρε από την Εθνική Τράπεζα το Πρώτο βραβείο στη Θεσσαλονίκη για την έκθεση που έγραψε με θέμα: «Η Αποταμίευση».
-Είχε κλήση επίσης στην Ιστορία, στη Γεωγραφία, με αποτέλεσμα αργότερα να γίνει επίτιμο μέλος του National Geographic.
-Γνωρίζει άριστα Γαλλικά με δίπλωμα από τη Γαλλική Λαϊκή Αποστολή(Μission Laique Francaise).
-Γνωρίζει πολύ καλά Αγγλικά.
-Φοίτησε στο Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe αλλά δεν ολοκλήρωσε το εντατικό τμήμα σπουδών, διότι παντρεύτηκε 19 ετών. Είναι αλήθεια ότι τη θλίβει πολύ το γεγονός ότι άφησε τη Γερμανική γλώσσα και το πιάνο που η μητέρα της(πολύ καλή πιανίστα) την εκπαίδευε.
-Από πολύ μικρή ζωγράφιζε, κεντούσε και έγραφε ποιήματα. Σκέπτεται να εκδώσει τη πρώτη ποιητική της συλλογή.
-Από βιώματα που έχει και λόγω της έφεσης της στις ξένες γλώσσες, καταλαβαίνει και Ιταλικά και Τουρκικά, αλλά δυσκολεύεται να μιλήσει! Στόχος της είναι να μάθει και πιστεύει φανατικά στη δια βίου μάθηση.
-Εργάσθηκε στη Γερμανική Καπνεμπορική Εταιρεία Intertab, S.A και στην Αμερικάνικη Καπνεμπορική Εταιρεία Gretoba, S.A, καθώς και στη ΔΕΗ με σύμβαση.
-Μετά διορίσθηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων σαν Μεταφράστρια-Διερμηνέας και συνταξιοδοτήθηκε με 22 χρόνια υπηρεσία.
-Είναι παντρεμένη με τον Γεωτεχνικό- Περιβαλλοντολόγο Ηλία Ασπρούκο, προϊστάμενο στο ΥΠΕΧΩΔΕ και έχει μία κόρη τη Χριστίνα, πτυχιούχο Γαλλικής Φιλολογίας, και μία εγγονή 4 ετών τη Μαριάννα.
-Εκλεγόταν επί σειρά ετών με τη ΔΑΚΕ που ήταν ιδρυτικό μέλος στην ΠΟΣΥΠΕΧΩΔΕ(Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημ. Έργων).
-Έλαβε μέρος ως εκλεγμένη σύνεδρος σε 3 συνέδρια της Νέας Δημοκρατίας περισσότερο για αλλαγή απόψεων και λιγότερο από «κομματικό χρέος», δεδομένου ότι διαφωνεί σε πολλά, ιδιαίτερα δε σε γυναικεία θέματα, περιβάλλοντος και εργασιακά!
-Σπούδασε και αποφοίτησε με άριστα Ιστορία Τέχνης, Ιστορία Τέχνης μη Δυτικών Χωρών, Ζωγραφική και Χρωματολογία, Επικοινωνία-Δημόσιες Σχέσεις και Εικαστικό Κόσμημα, στο ATHENS COLLEGE OF FINE ARTS (University of Bolton) και πήρε μέρος σε πολλά σεμινάρια που αφορούν τη Τέχνη. Κάνει συνέχεια οδοιπορικά που αφορούν τη Τέχνη των Λαών και αρθρογραφεί.
-Είναι συνεργάτης στο εφημεριδοπεριοδικό «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΝ ΑΙΓΙΩ» όπου εκδότρια είναι η κόρη της.
-Η κατασκευή του Εικαστικού Κοσμήματος ιδιαίτερα τη συγκινεί και ήδη έκανε μία επιτυχή έκθεση στη ΧΕΝ Γλυφάδας.
-Από μικρό παιδί δούλευε(παράλληλα με το σχολείο) στο δικηγορικό γραφείο του παππού της ποινικολόγου Εμμανουήλ Λεωνίδα.
