Συντάχθηκε από Δέσποινα Γρηγοριάδου
«Το Παρίσι είναι πάντα το Παρίσι, αλλά το Βερολίνο δεν είναι ποτέ το Βερολίνο», είχε πει κάποτε ο υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας, εννοώντας τη συνεχή μεταμόρφωση της πόλης.
Πράγματι είναι μία πόλη σε διαρκή μεταμόρφωση και έχει τόσα ενδιαφέροντα που «λυπάσαι» που αυτή η πόλη ταυτίστηκε όσο καμιά άλλη με το ναζισμό, την εξόντωση των Εβραίων και το Γ’ Ράιχ.
Το Βερολίνο δημιουργήθηκε από τη συνένωση δύο χωριών του Köln και του Berlin τον 13 αι. στις όχθες του ποταμού Spree! Η επίσημη όμως ίδρυση της πόλης έγινε το 1709 με πράξη του βασιλιά της Πρωσίας Φρειδερίκου Α’!
Ο αρχιτέκτονας Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ είχε όραμά του να χτίσει μια δεύτερη Αθήνα και αυτό φαίνεται στη νεοκλασική μορφή του Βερολίνου, που έγινε πρωτεύουσα της Γερμανικής Αυτοκρατορίας το 1871. Σήμερα το κέντρο της επανενωμένης πάλι πρωτεύουσας είναι ένα ανοιχτό μουσείο, … ένα εκτεταμένο μνημείο συγγνώμης και εξιλέωσης. Ως και στα πόδια του κάθε διαβάτη, ένθετες στο πεζοδρόμιο μικρές μπρούντζινες πλάκες με ονόματα και ημερομηνίες που θυμίζουν για πάντα τους πολίτες που δολοφονήθηκαν από τους φασίστες!
Το Κοινοβούλιο είναι Μεταναγεννησιακού ρυθμού και βρίσκεται στη πλατεία Δημοκρατίας. Η Ακαδημαϊκή Τεχνών και η Πύλη του Βραδεμβούργου με το τέθριππο άρμα της Νίκης, σύμβολο του Βερολίνου,… εντυπωσιάζουν! Η λεωφόρος Unter den Linden έχει μήκος 1,5 χλμ. και έχει τα σημαντικότερα κλασσικά αρχιτεκτονήματα και καταστήματα. Το μνημείο του Ολοκαυτώματος μοιάζει σαν νεκροταφείο και εκεί ήταν το καταφύγιο του Γκαίμπελς! Συνεχίσαμε για το ιστορικό Πότσνταμ, την έδρα των αυτοκρατόρων της Γερμανίας με τα Ανάκτορα Σαν Σουσί.
Για το τείχος του Αίσχους δεν θα’ θελα να γράψω κάτι, ούτως ή άλλως το μικρό κομμάτι που δεν γκρέμισαν είναι γεμάτο graffiti.
Τα μουσεία είναι πολλά και σημαντικότατα. Το αξιολογότερο είναι το Μουσείο της Περγάμου, όπου χαίρεται κανείς την Αρχαιοελληνική Τέχνη την Ασσυριακή κλπ. Ότι και να σας περιγράψω… θα’ ταν λίγο. Προτιμώ το κείμενο μου να’ ναι μικρό και να αναρτήσω φωτογραφίες.
Επίσης αξίζει τον κόπο να επισκεφτεί κανείς τα ανάκτορα του Σαν-Σουσί που ήταν η θερινή κατοικία του Αυτοκράτορα. Το πρώην Ανατολικό Βερολίνο όλο και μεταμορφώνεται και οι αγορές είναι για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια! Όσο για τα εστιατόρια …βρίσκεις κυριολεκτικά ό,τι θέλεις, το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τη διασκέδαση.
Ας ευχηθούμε πως κάποιος σύλλογος στο Αίγιο θα οργανώσει καμιά εκδρομή για …τα ξαναπούμε!
Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου
Author: Δέσποινα Γρηγοριάδου Email:[email protected]
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στην Ανάληψη.
Κόρη του Φωκίωνος και της Χριστίνας Γρηγοριάδη εκ Κωνσταντινουπόλεως.
-Φοίτησε στο Ελληνοελβετικό δημοτικό Αγλαΐας Σχοινά και στη συνέχεια στο Ελληνογαλλικό κολλέγιο Calamari. Αυτό ήσαν δύο ιστορικά σχολεία της Θεσσαλονίκης.
-Από μικρή είχε μία ιδιαίτερη κλήση στον γραπτό λόγο και πήρε από την Εθνική Τράπεζα το Πρώτο βραβείο στη Θεσσαλονίκη για την έκθεση που έγραψε με θέμα: «Η Αποταμίευση».
-Είχε κλήση επίσης στην Ιστορία, στη Γεωγραφία, με αποτέλεσμα αργότερα να γίνει επίτιμο μέλος του National Geographic.
-Γνωρίζει άριστα Γαλλικά με δίπλωμα από τη Γαλλική Λαϊκή Αποστολή (Μission Laique Francaise).
-Γνωρίζει πολύ καλά Αγγλικά.
-Φοίτησε στο Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe αλλά δεν ολοκλήρωσε το εντατικό τμήμα σπουδών, διότι παντρεύτηκε 19 ετών. Είναι αλήθεια ότι τη θλίβει πολύ το γεγονός ότι άφησε τη Γερμανική γλώσσα και το πιάνο που η μητέρα της (πολύ καλή πιανίστα) την εκπαίδευε.
-Από πολύ μικρή ζωγράφιζε, κεντούσε και έγραφε ποιήματα. Σκέπτεται να εκδώσει τη πρώτη ποιητική της συλλογή.
-Από βιώματα που έχει και λόγω της έφεσης της στις ξένες γλώσσες, καταλαβαίνει και Ιταλικά και Τουρκικά, αλλά δυσκολεύεται να μιλήσει! Στόχος της είναι να μάθει και πιστεύει φανατικά στη δια βίου μάθηση.
-Εργάσθηκε στη Γερμανική Καπνεμπορική Εταιρεία Intertab, S.A και στην Αμερικάνικη Καπνεμπορική Εταιρεία Gretoba, S.A, καθώς και στη ΔΕΗ με σύμβαση.
-Μετά διορίσθηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων σαν Μεταφράστρια-Διερμηνέας και συνταξιοδοτήθηκε με 22 χρόνια υπηρεσία.
-Είναι παντρεμένη με τον Γεωτεχνικό- Περιβαλλοντολόγο Ηλία Ασπρούκο, προϊστάμενο στο ΥΠΕΧΩΔΕ και έχει μία κόρη τη Χριστίνα, πτυχιούχο Γαλλικής Φιλολογίας, και μία εγγονή 4 ετών τη Μαριάννα.
-Εκλεγόταν επί σειρά ετών με τη ΔΑΚΕ που ήταν ιδρυτικό μέλος στην ΠΟΣΥΠΕΧΩΔΕ(Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημ. Έργων).
-Έλαβε μέρος ως εκλεγμένη σύνεδρος σε 3 συνέδρια της Νέας Δημοκρατίας περισσότερο για αλλαγή απόψεων και λιγότερο από «κομματικό χρέος», δεδομένου ότι διαφωνεί σε πολλά, ιδιαίτερα δε σε γυναικεία θέματα, περιβάλλοντος και εργασιακά!
-Σπούδασε και αποφοίτησε με άριστα Ιστορία Τέχνης, Ιστορία Τέχνης μη Δυτικών Χωρών, Ζωγραφική και Χρωματολογία, Επικοινωνία-Δημόσιες Σχέσεις και Εικαστικό Κόσμημα, στο ATHENS COLLEGE OF FINE ARTS(University of Bolton) και πήρε μέρος σε πολλά σεμινάρια που αφορούν τη Τέχνη. Κάνει συνέχεια οδοιπορικά που αφορούν τη Τέχνη των Λαών και αρθρογραφεί.
-Είναι συνεργάτης στο εφημεριδοπεριοδικό «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΝ ΑΙΓΙΩ» όπου εκδότρια είναι η κόρη της.
-Η κατασκευή του Εικαστικού Κοσμήματος ιδιαίτερα τη συγκινεί και ήδη έκανε μία επιτυχή έκθεση στη ΧΕΝ Γλυφάδας.
-Από μικρό παιδί δούλευε (παράλληλα με το σχολείο) στο δικηγορικό γραφείο του παππού της ποινικολόγου Εμμανουήλ Λεωνίδα.
