Συντάχθηκε από Δέσποινα Γρηγοριάδου

Αυτή τη φορά φίλες μου, δεν χρειάστηκε να ψάξω βαθειά στο σεντούκι της γιαγιάς, γιατί αυτά που σας παρουσιάζω κοσμούν το τζάκι του σπιτιού μου! 

Είναι αυτά τα δύο κηροπήγια της πεθεράς μου, που μου τα χάρισε στη γιορτή μου τον Δεκαπενταύγουστο, γυρίζοντας από τα Νικολέικα στο σπίτι, όπου πήγαμε να φάμε!

Όπως βλέπετε δεν τα έχω γυαλίσει, γιατί μ’ αρέσει πολύ έτσι που φαίνονται παλιά! … Εξ άλλου δεν είναι ασημένια! 

Τα κηροπήγια αυτά τα είχε φέρει ο αδελφός του Ηλία, ο Τάκης ερχόμενος από την Αυστραλία στην Ελλάδα… μαζί με μία T.V. πελωρίων διαστάσεων.

Αυτά τα δύο κομμάτια τ’ αγαπώ πολύ γιατί μου θυμίζουν τη Φροσούλα… όπως την αποκαλούσα, γιατί ομολογώ πως τα πεθερικά μου τα αγαπούσα πολύ!

Κάθε τι στο σπίτι μου τ’ αγαπώ πολύ γιατί έχει την ιστορία του! 

Έχετε την Αγάπη μου! 

 Δ. Γ.

Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου

Author: Δέσποινα Γρηγοριάδου Email:[email protected]

Προηγούμενο άρθροΗ Ταμπακέρα
Επόμενο άρθροΗ φωτογραφία του προπάππου